ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Μιας και το πεδίο λέγεται εξομολογήσεις θα εξομολογηθώ και εγω γιατί βασανίζομαι καιρό.Κανένας μα κανένας δεν έχει το δικαίωμα να με υποτιμάει και παρόλα αυτα ενώ το ξερω του το επιτρέπω,γιατί; γιατί ειμαι αδύναμος/η.Δεν θα επιτρέψω σε κανέναν άνθρωπο ποσό μαλλον καθηγητή να υποτιμάει την νοημοσύνη μου σε πράγματα που θεωρεί τόσο εύκολα να αποστηθίσει κανεις η τα θεωρεί τόσο εύκολα,δεν θα επιτρέψω σε κανέναν τους να με πει τούβλο να υποτίμησει την νοημοσύνη μου γιατί εγω ξερω πολυ καλα ποιος/α ειμαι ξερω τι αξίζω και αν αποτύχω η δεν καταλαβαίνω κάποια μαθήματα ξερω πως αυτο δεν καθορίζει τίποτα,παρόλα αυτα δεν μιλώ,ενώ απο μέσα μου ουρλιάζω,όταν άκουγα στις ειδήσεις η μαθήτρια τάδε 17 ετών, 18 ετών αυτοκτόνησε λιγο πριν τις εξετάσεις της η κατι παρόμοιο τελος πάντων το σκεφτόμουν και έλεγα μα πως γίνεται ένας άνθρωπος να κάνει κατι τέτοιο επειδή σκέφτεται την τυχόν αποτυχία η αγχώνεται; τώρα φέτος που νιώθω πιο πνιγμένη αδύναμη καταρρακωμένη απο καθε άλλοτε νιώθω την θλίψη και την αδύναμια αυτών των παιδιών,νιώθω τόσο πνιγμένη τόσο πιεσμένη απο τους καθηγητές στο φροντιστήριο.. γιατί να καθορίζεται η ζωή κάποιου απο Τίς δυο τελευταίες τάξεις του σχολείου και τις πανελλαδικές εξετάσεις; γιατί το εκπαιδευτικό σύστημα να ειναι τόσο fucked up και να σε κάνει να νιώθεις σκουπίδι; γιατί να διαχωρίζουν τα παιδιά σε κατευθύνσεις ανάλογα με τις κλίσεις τους Δεν ξερω τι αλλο να σκεφτώ και τι αλλο να πω εγω ενα ξερω πως ακόμα δεν εχω τελειώσει και το μέσα μου ουρλιάζει τόσο πολυ που νιώθω ότι θα με τρελάνει. Φοβάμαι να αποτύχω ναι. Θέλω να επιτύχω ναι.Γιατί να νιώθω άχρηστη και πιο αργή επειδή οι καθηγητές ξέρουν κάποια πράγματα παραπάνω και θέλουν να μας επιβληθούν με τον πιο απαξιωτικό τρόπο που θα βρουν για να μιλήσουν; το μέσα μου ουρλιάζει τι θα κάνω...