ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Πόσο θα ήθελα να μην ξανά νιώσω αυτό που νιώθω τώρα .. να ζήσω την ζωή μου ήρεμα και να είμαι αφοσιωμένη μόνο στους στόχους μου.. είμαι 17 από τα 14 μου είχα φάει τρελό κόλλημα μαζί του .. γενικά πάντα θα νιώθω κάτι γι αυτόν .. μια φλόγα που θα με καίει αφού δεν μπορώ να τον έχω.. Δεν μπορώ να τον έχω γιατί φοβάμαι να του πω τα συναισθήματα μου.. Όταν ήμουν πρώτη λυκείου είχα ακούσει ότι έμαθε από κάπου τα κρυφά συναισθήματα που είχα γι αυτόν.. ( όχι δεν τα φτιάξαμε ούτε ανταλλάξαμε κουβέντες.. ίσα ίσα με κοροϊδεύε που τον γούσταρα ) Δευτέρα λυκείου έκανα μια σχέση που κράτησε για λίγο και τον ξέχασα .. φέτος τον έχω κατεύθυνση τον βλέπω κάθε μέρα σχεδόν .. δεν νιώθω ότι τον γουστάρω απλά ποναω που δεν ανταλλάξαμε πότε κουβέντες σε κάποια φάση στην γ γυμνασίου ένιωσα ότι με ήθελε κι αυτός από τις κινήσεις που έκανε απέναντι μου... Πιο πολύ ποναω που σε ένα χρόνο ο καθένας θα πάρει το δρόμο του θα περάσει εκεί που είναι να περάσει και δεν θα τον ξανά δω.. Όσο το σκέφτομαι λυγίζω γιατί είναι το μόνο αγόρι που έχω νιώσει τέτοιο μεγάλο και έντονο συναίσθημα.. Υ.γ : σήμερα πέρασε από κοντά μου και μετά από 3 χρόνια ακούμπησε το σώμα μου με το σώμα του.Υ.γ2: έχω την αίσθηση ώρες ώρες ότι με κοιτάει.. Μάλλον ιδέα μου θα είναι Υ.γ3: παρακαλώ πείτε μου τι να κάνω...