ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

προχθες πεθανε ο αδερφος καποιου ατομου που καναμε πολυ παρεα καποτε.οταν το εμαθα εκλαψα παρα πολυ σα να εχασα εγω καποιον δικο μου ενω στην ουσια δεν τον ειχα συναντησει ποτε.στεναχωρεθηκα για τον φιλο μου ομως κι ας ξεκοψαμε.δε μαλωσαμε ή κατι τετοιο,απλα ο καθενας ειχε τις δικες του υποχρεωσεις.οσο καναμε ομως παρεα οταν με παρατησαν ολοι οι τοτε φιλοι μου εκεινος ηταν ο μονος που δεν εφυγε απο κοντα μου.απο προχθες ειμαι πολυ χαλια.αισθανομαι κατι σαν ενοχες και λυπη.σα να περνουσε απο το χερι μου να ζησει ο αδερφος του και να μην εκανα τιποτα.ειναι τοσο μα τοσο περιεργη η ψυχολογια μου.