17.10.2016 | 22:35
Γενικά...
Σνομπάρω τις συμβουλές που μου δίνουν, δεν ανέχομαι να μου λένε τι να κάνω, όταν μου φέρονται σαν παιδί συνομιλήκοι το απεχθάνομαι, είμαι τέρμα αντιδραστική κλπ κλπ. Αλλά με αυτό το αγόρι... Μου αρέσει όταν μου λέει τι να κάνω και όταν μου δίνει συμβουλές, λέει πράγματα που μου λέει και ο πατέρας μου και δεν ενοχλούμαι καθόλου ούτε όταν φέρεται μεταξύ σοβαρού και αστείου σαν να είμαι όντως παιδί. Βασικά βγάζει από μέσα μου αυτό το μικρό κορίτσι που αρνούμαι πεισματικά να δείξω προς τα έξω. Δεν ξέρω, μου φαίνεται αλλόκοτο όλο αυτό για τα δεδομένα μου, αλλά αφού τόσο φυσικά μου βγαίνει έτσι, σημαίνει πως απλά εκφράζω ένα διαφορετικό κομμάτι του εαυτού μου το οποίο δεν είναι και από τα πιο αποδεκτά...