19.10.2016 | 15:01
Ζηλεύω πολύ τον φίλο μου
Είναι καλός,δεν έχει δώσει το παραμικρό δικαίωμα και ξέρω πως είναι άδικο. Επίσης ξέρω πως παλιά κ με άλλους δεν ήμουν έτσι, μου το βγάζει αυτός γιατί πρώτη φορά ενιωσα ότι κέρδισα κάτι που δε θέλω να χάσω. Νιωθω καλά κ κάνω όνειρα πρωτη φορα. Κι ενώ σε γενικές γραμμές θεωρουσα ότι είμαι λογικός άνθρωπος κ ήξερα πως δε μπορείς να ελέγχει τη ζωή του άλλου, πόσω μάλλον όταν τον αγαπάς, κάπου το έχασα. Κάνω τεράστια προσπάθεια να σκέφτομαι αλλιώς, να δειχνω εμπιστοσύνη, να πιστεύω σε μεναμ. Ξέρω πως κ μόνη μου τα καταφέρω αλλά μαζί του είμσι ατρομητη. Ξέρω πως όλοι τον συμπαθουν, όλοι τον αγαπούν κ οι γυναίκες με θεωρούν τυχερή. Κ ζηλευω. Ποιον; Εκεινον; Ή εμένα που πίστευα ότι δε μου αξιζει;