ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

για μενα, τις περισσότερες μερες της εβδομάδας ειναι η πιο δύσκολη στιγμη της ημέρας..Συνηθως "ξυπναω" απο ανήσυχο υπνο, σηκώνομαι και χτυπάει η καρδιά μου σαν τρελή ,μου ειναι δυσκολο να με κοιτάξω στον καθρέφτη - με πιανει δυσφορία, δεν νιωθω καν πως ειμαι εγω, δυσκολο να ντυθώ, δύσκολο να παρω την απόφαση να ανοίξω την πόρτα και να βγω εξω απο το σπιτι να παω στη σχολη μου και μόλις το καταφερω αυτο, να το και το social anxiety. Μεσα στο λεωφορείο νιωθω οτι το δερμα μου καίγεται και οτι ολοι με κοιτάνε επειδη ξέρουνε πως νιωθω, θελω να χαθώ καπου ωρες ωρες και απλα να ηρεμισει το κεφαλι μου :( Δεν ξερω πως έφτασα ως εδω η πως πήραν αυτη την μορφή τα πραγματα αλλα ειναι δύσκολη η διαδικασία του να προσπαθεις να βγαλεις τον εαυτο σου απο τα σκατα και ποναει πολυ.Ευχομαι μονάχα στο τελος ολη αυτη η προσπαθεια να βγει καπου..