Καθολου υπερβολικη δεν ησουν μονο αργησες. Με την πρώτη (αντε με τη δευτερη) φορά που αισθανθηκες πίεση επρεπε να τον εχεις καταλαβει και να τον εχεις στειλει. Ειναι μια ολοκληρη κατηγορία ανδρών, καθολου ολιγομελής, που εχουν αυτή τη συμπεριφορά, την χειριστικη των (αγενών) παρατηρήσεων και των πιεστικών απαιτησεων. Βεβαια καποια θα κανει το λαθος και θα φορτωθει εναν τετοιο τυπο. Αλλα γιατι να εισαι εσυ αυτη κοπελιά; Μην κοιτας πίσω κι αν σου ξαναεμφανιστει στειλτον χωρις συζητησεις. Μακρυαααααααααααααααααααααααααααααα
19.10.2016 | 18:07
Όταν ο σύντροφός σου προσπαθεί να σε αλλάξει, πότε ακριβώς ξεπερνά το όριο;
Η τελευταία μου σχέση ήταν μια πολύ περίεργη κατάσταση. Είχαμε γνωριστεί τυχαία στο πάρτι γενεθλίων μιας συμφοιτήτριάς μου που ήταν παιδική του φίλη. Όλη την αρχική προσέγγιση και την επιδίωξη να γνωριστούμε καλύτερα την είχε κάνει εκείνος. Μου άρεσε κι εμένα και ως εμφάνιση και ως χαρακτήρας κι έτσι σύντομα καταλήξαμε ζευγάρι.Όλα κυλούσαν μια χαρά, περνούσαμε τέλεια μαζί σε όλους τους τομείς - τουλάχιστον δε μου είχε δείξει το παραμικρό σημάδι ότι τον ξενέρωνε οτιδήποτε στη σχέση μας ή σε εμένα. Μετά λοιπόν από αυτούς τους πρώτους τέλειους μήνες, άρχισε σιγά-σιγά τις πρώτες παρατηρήσεις, κυρίως ως προς την εμφάνισή μου. > Σε αντίθεση βέβαια με αυτά που μου είχε πει όταν με πρωτογνώρισε μόλις λίγους μήνες πριν: > Λίγο καιρό αργότερα πέρασε στα των υποδημάτων κι ένδυσης: >. Σε σημείο σχεδόν να με πιέζει να φοράω το δωδεκάποντο κάθε φορά που θα βγαίναμε έστω και για έναν απλό απογευματινό καφέ, ασχέτως αν εμένα τα πόδια μου ήταν πρησμένα από την ορθοστασία στην δουλειά.Μετά είχαμε και τις πρώτες παρατηρήσεις κατά την ερωτική πράξη, ενώ όλον αυτόν τον καιρό δεν είχε εκφράσει κανένα παράπονο. Ένα βράδυ μετά το σεξ κι ενώ είμασταν αγκαλιά γυμνοί, μου είπε > Άρχισε επίσης να με πιέζει να δοκιμάσουμε πρωκτικό, ενώ του είχα ήδη εξηγήσει πως πάσχω από αιμορροϊδοπάθεια και μου είχε απαντήσει χαριτολογώντας >Σε αντίθεση με εκείνον, εγώ ποτέ δεν τον είχα πιέσει ποτέ να αλλάξει ούτε το παραμικρό επάνω του. Δεν του είχα κάνει ούτε την παραμικρή παρατήρηση ή "καλοπροαίρετη" κριτική. Όταν τον γνώρισα κι έκανα σχέση μαζί του, ερωτεύτηκα μαζί με τα καλά του και τις όποιες ατέλειές του και ποτέ δε μου πέρασε καν από το μυαλό να τον παροτρύνω να τις διορθώσει, γιατί, όπως ήδη προείπα, τον ερωτεύτηκα έτσι όπως ακριβώς ήταν.Κάποια μέρα, πάνω σε έναν καυγά μας για κάποιο άσχετο θέμα, δεν άντεξα άλλο και του είπα > Μου απάντησε ότι δεν ξέρω τι λέω και να σταματήσω να κάνω σαν υστερική κτλ. Εν πάση περιπτώσει, ο χωρισμός ήταν όντως οριστικός, ούτε εγώ υποχώρησα για να τα ξαναβρούμε, αλλά ούτε κι εκείνος σκοτίστηκε ιδιαίτερα να προσπαθήσει να με ξαναδιεκδικήσει. Το μόνο που με βασανίζει τώρα, σχεδόν ένα εξάμηνο μετά, είναι κατά πόσο τελικά ήμουν υπερβολική στην αντίδρασή μου και κατά πόσο είναι δικαιολογημένες ή μη διάφορες τέτοιες παρατηρήσεις που μπορεί να σου κάνει για την εμφάνισή σου ο σύντροφός σου.
13