ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Δεν ξέρω πραγματικά πως λειτουργειτε μερικές γυναίκες ώρες-ωρες. Δεν είμαι ο τύπος του καθικαρά-μισογυνη που θέλει να βλέπει τις γυναίκες να τρέχουν από πίσω του και εκείνος με το ύφος του μπλαζε-μαλακα να λέει όχι και να τις φτύνει. Επί του προκειμένου λοιπόν. Μια βαρετή μέρα γεμάτη νεύρα στρες και ανησυχίες πολλών μπαίνω στο λεωφορείο για τη σχολή μου έχοντας μπροστά μου ένα γεμάτο 5ωρο αλλά και μια μικρή χαρά για την έξοδο που θα επακολουθουσε με το πέρας του 5ωρου. Μιλούσα με ένα φιλαράκι σχολιάζοντας διαφορα θέματα και ασυναισθητα γύρισα προς τη γαλαρια του λεωφορείου βλέποντας μια πολύ συμπαθητική κοπέλα να με κοιτάζει από πάνω μέχρι κάτω. Σκέφτηκα ''κάτι παίζει εδώ με την πρώτη ευκαιρία θα της μιλήσω" μπαίνω στην καφετέρια της σχολής και αραζω μόνος παίζοντας με το κινητό. Όπως λοιπόν έπαιζα με την άκρη του ματιού μου βλέπω την πιτσιρικα να με κοιτάζει.. Την κοίταξα και χαμηλωσε το βλέμμα της. το ίδιο σκηνικό επαναληφθηκε δύο φορές μέχρι που μπήκε και εκείνη να παραγγείλει. Δεν είχα θέμα να την ρωτήσω το όνομα της απλώς δεν ήθελα να με πέρασει για λιγουρη ήθελα να την τεστάρω για να σιγουρευτω. Τέλος πάντων μετά από μέρες συστήθηκαμε λόγω μιας κοινής παρέας. Την επόμενη μέρα τη βλέπω στο λεωφορείο και με το που πάω να αρθρωσω το "γειά τι κάνεις" με βλέπει και γυρίζει την πλάτη βγαίνοντας από το λεωφορείο γελούσε μετά από όλα αυτά ένα απέραντο τι στον πουτσο έχει χαραχθει στη σκέψη μου...