ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Με βασανίζουν αναμνήσεις απο τα εφηβικά μου χρόνια. Τότε που ένιωθα τοσο μόνη και στο σχολείο όλοι με παραγκονιζαν και με κορόιδευαν για λογους που αλλά ατομα που θεωρούσα παλαιότερα φίλους μου φρόντισαν να διαδώσουν παντού. Τώρα η ζωή μου έχει αλλάξει και έχει βελτιωθεί μπορω να πω και είμαι ευγνώμων αλλά γιατί να με βασανίζουν πάντα αυτές οι αναμνήσεις; Με θλιβει ακόμα και σήμερα το γεγονός ότι τα παιδιά στην εφηβική ηλικία( ιδιαίτερα στο γυμνάσιο) δίνουν τόση μεγάλη βαρύτητα στις φήμες και γενικά κρίνουν τους άλλους με τόσο άσχημο και επιδεικτικό τρόπο. Αυτές οι μνήμες με εχουν στιγματίσει έως ένα βαθμό και δεν λένε να υποχωρήσουν από το πισω μερος του μυαλού μου. Το τραγελαφικο είναι ότι τα άτομα που μιλησαν με τα χειρότερα λόγια για μένα τα έχω συγχωρήσει πλέον και έχω κάποια ακόμα μεσα στη ζωή μου..Δεν με πειράζει ,όλοι αξίζουν τη συγχώρεση και την αγάπη μας απλά αρχίζω να αναρωτιέμαι αν ένας άνθρωπος σε προδώσει μία φορά δεν αυξάνονται οι πιθανότητες να το κανει και δεύτερη?