ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Δεν θα μπορούσα να σε αγγίξω, παγώνω Και νιώθω μετά όταν φεύγεις αυτό που λένε οι Γάλλοι "L'esprit de l'escalier", και μιλάω στον εαυτό μου δυνατά και φτιάχνω διαλόγους λες και είναι η ζωή θεατρικό στα χέρια σου να το πλάσεις όπως θέλεις Και μακάρι να 'ταν δηλαδή, θα έπλαθα και μένα βάσει της εικόνας που θα θαύμαζα , αλλά και πάλι ευτυχώς που δεν είναι καθώς και γω μέσα στις αντιφάσεις που λατρεύω θα δημιουργούσα στο τέλος ένα τέρας.Ίσως η φύση να ξέρει τελικά καλύτερα Αλλά έτσι και αλλιώς εσένα δεν θα σε πείραζα , δεν θα τολμούσα δηλαδή, πως γίνεται καμία φορά να σου ταιριάζει κάτι τόσο ; Λες πως με θαυμάζεις και φοβάμαι, δεν πιστεύω σε μένα, δεν μπορώ να είμαι ο εαυτός μου όταν γνωρίζω κάποιον, να δείξω τα τρωτά, δίνω ρέστα από ανασφάλεια και μετά κουράζομαι, παίζω το τελευταίο allin και λιποθυμώ και δικαίως στο τέλος θα πεις, που πήγες ; και δεν θα είμαι εδώ, δεν θα μπορώ να ξαναγυρίσω εγκαίρως. Μα συνεχίζω να θέλω να σε εντυπωσιάσω, χολιγουντιανά, σκηνοθετημένα, να υπονόησω πως έχω ταλέντα που δεν έχω, γνώσεις που δεν κατανοώ ουσιαστικά , πως ξέρω σαν την παλάμη μου μέρη που δεν έχω επισκεφτεί , Μα στο τέλος άραγε δεν είναι πως εμείς οι ανασφαλείς ερωτευόμαστε τον τρόπο που μας θαυμάζει ο άλλος ; σε ευχαριστώ για αυτό και ας εκλιπαρεί ένα μέρος του εαυτού μου κάπως ενστικτωδώς, να 'ξερες.ΚΧΣ