Τι εννοείς; Ότι κάποια στιγμή δε θα κάνεις τη δική ΣΟΥ οικογένεια με τον άνθρωπό σου; Γιατί άλλη η οικογένεια των γονιών μας, άλλη η οικογένειά μας - που φτιάχνουμε εμείς - και άλλη η οικογένεια που θα κάνουν τα παιδιά μας. Ο καθένας χαράζει την πορεία του. Εκτός και αν ο μπαμπάς σου ή η αδελφή σου έχουν κάποια ανίατη ασθένεια ή/και εξαρτώνται οικονομικά από σένα - αυτό είναι ένα μεγάλο ζήτημα το οποίο όμως δε μας το διευκρινίζεις.
5.11.2016 | 23:02
.
Ο σύντροφος μου είναι από επαρχία και θέλει να πάω να μείνω μαζί του στο χωριό που μένει.Δεν μπορώ να πάω,δεν μπορώ να αφήσω τον πατερα μου και την μικρότερη αδερφη μου και να φυγω(οι γονείς μου έχουν χωρίσει).Πολλοι θα σκεφτείτε ότι πρέπει να κοιτάξω την ζωή μου και ότι δεν είμαι πια μικρό παιδί.Δεν μπορώ βέβαια να του ζητήσω να έρθει εκείνος αφού ξέρω πως κάτι τέτοιο δε γίνεται..του το είχα ξεκαθαρίσει από την αρχή πως αν η σχέση μας είχε συνέχεια δε θα μπορούσα να το κάνω,μου είναι αδύνατον.μονο στη σκέψη με πιάνει θλίψη.Δε ξέρω ίσως να μη σας φαίνεται φυσιολογικό αλλα σαν την οικογένεια μου δε βάζω κανέναν..βαθια μέσα μας ξέρουμε και οι δυο ότι το τέλος της σχέσης μας θα έρθει.ειναι τόσο παράλογο αυτό που αισθάνομαι;και στο κατω κατω χωρις να θελω να θιξω κανεναν και τιποτα δεν ειχα φανταστει τη ζωη μου σε ενα χωριο.θα ήθελα τις γνώμες σας!!☺
5
