ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Μιλήσαμε προχθές.Τρεις ώρες.Μα,μα τον διάολο,μου φάνηκε πολύ λίγο.Αν με ρώταγες πριν κάτι μήνες αν θα έκλαιγα γράφοντας αυτό,θα γέλαγα. Πολύ.Μα να που τώρα πεθαίνω.Εδώ. Χωρίς εσένα.Τρεις ώρες σε άκουγα να γελάς,να μιλάς,να μου απαντάς.Σ'αγαπάω.Και το ξέρω.Το καταλαβαίνω κάθε φορά που συγχωρώ το γεγονός ότι για σένα είμαι κάτι το αδιάφορο.Και φοβάμαι.Φοβάμαι να αρχίσω να σε ξεπερνάω.Πως ζεις χωρίς αυτόν που σού'δειξε ότι μπορείς να αγαπήσεις άλλο άτομοπολύ περισσότερο από τον ίδιο σου τον εαυτό;Ορκίζομαι,άμα κάποιος μου έλεγε με απόλυτη σιγουριά ότι δεν πρόκειται να σε ξαναφιλήσω,θα πέθαινα. Το ορκίζομαι σε κάθε μας στιγμή.Μίλησε μου για ο,τι σε έκανε αυτό που είσαι,ο,τι φοβάσαι,ο,τι ζητάς.Άνοιξε μου το μέσα σου να αγγίξω λίγο το δικό μου.Σε παρακαλώ,μείνε.