ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Έμοιαζε πολύ με τον πατέρα μου.Τον αγάπησα από την πρώτη στιγμή που τον είδα ΟΧΙ όμως ερωτικά...Ειμασταν και οι δυο Λακωνες!!! Έκανα μια βλακεια.Ειχα αρρωστήσει και απέφευγα να τον δω γιατί δεν ήθελα να στεναχωρηθεί που θα με έβλεπε χάλια.Είχα κλειστεί στο σπίτι και επειδή ήξερα ότι θα τον συναντούσα κάπου αφού ήταν γείτονας,αποφάσισα να βγαίνω για περπάτημα,όσες φορές είχα δυνάμεις,από άλλο δρόμο ή πολύ αργά την νύχτα.Στερηθηκα τις απογευματινές λιακάδες στο αγαπημένο μου στέκι...Επαθα χειρότερη κατάθλιψη που δεν επικοινωνούσα μαζί του αφού λόγω μιας οικονομικής δυσκολίας μου είχαν κόψει και την σύνδεση στο κινητό και εκείνος σίγουρα νομισε ότι τον ξέχασα...Όταν τον πήρα τηλέφωνο μετά απο ένα χρόνο θυμήθηκε αμέσως την φωνή μου και χάρηκα απίστευτα που ξαναμιλήσαμε.Ηταν σαν να μιλάω στον πατέρα μου ή σε κάποιον πολύ δικό μου άνθρωπο.Μετα δεν με ξαναπήρε τηλέφωνο γιατί μου το κράτησε μανιάτικο που εξαφανίστηκα...Δεν πίστεψε ότι ήμουν άρρωστη και έκανα και αυτήν την θυσία όπως είπε.Δεν πίστεψε ότι τον αγαπούσα τοοοσο που ήθελα να μην στεναχωρεθει βλέποντας με στα χαλια μου και επέλεξα να στερηθω και την παρουσία του που θα μου έκανε καλό....Εν κατακλείδι διαπίστωσα πως δεν πρέπει να βάζουμε τον εαυτό μας σε δεύτερη μοίρα και να θυσιαζόμαστε για κάποιον που δεν μπορεί να το εκτιμήσει...