Η ξαφνική φυγή μπορεί να υποδηλώνει πολλά, δεν απαριθμούνται σε ένα περιορισμένο χώρο ούτε μπορούν να γίνουν εικασίες. Θα πρέπει να μαζέψεις τα ''κομμάτια'' σου και απλά να προχωρήσεις. Καλή δύναμη.
26.11.2016 | 11:30
έτσι ξαφνικά..
Έτσι ξαφνικά αρχισαν όλα όταν βρεθήκαμε...την ημερα που ήρθα πρωτη φορά σπίτι σου -πριν ένα χρόνο- και ήταν σαν να περιμέναμε πολύ καιρο αυτή τη συνάντηση..ποθουσαμε και οι δυο τόσο πολύ εκείνες τις στιγμές - φαινόταν στα ματια μας- που όλα έγιναν γρήγορα..και δέσαμε τόσο γρήγορα.Και πέρασε ένας χρόνος σχέσης χωρίς να το καταλάβω. Ζήσαμε υπερβολικά έντονες στιγμές μαζι..γελια φωνές αγκαλιές..έρωτα.Ώσπου άρχισες ξαφνικά να αλλάζεις και με τον ίδιο τρόπο που βρεθήκαμε έτσι και χωριστήκαμε...ξαφνικά.Πονέσαμε και οι δυο..πρωτη φορά έκλαψα για άνθρωπο στη ζωή μου...κι εσύ..και δεν κατάλαβα ποτε γιατί ήρθαν έτσι τα πράγματα..!Άρχισα να αναζητώ εξηγήσεις σε νοοτροπίες φίλων και συμβουλές, απορούσα συνεχώς.δεν μπορούσα νά αποδεχτώ την ραγματικότητα.Συνήθισα όμως δεν γινόταν αλλιώς, λυπάμαι μονο που έμεινα η απογοήτευση τελικά, ισως γιαυτό σου θύμωσα και δέν εχω κουράγιο ούτε να σου μιλήσω τώρα..εσένα που τόσο πολύ σε αγαπάω. Υ.Γ..μακάρι να το έβλεπες αυτό.Αν και ξέρω ότι καταβάθος γνωρίζεις το γίνεται μέσα μου...take care of^^
1