ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

αλλά φοβάμαι. Όχι εσένα, εσένα σε εμπιστεύομαι, ξέρω ότι αν ζητήσεις κάτι παραπάνω θα προσέξεις να μην με πληγώσεις, ξέρω ότι έχεις τις καλύτερες των προθέσεων και ξέρω ότι δεν θα απαιτήσεις τίποτα σε αυτήν την φάση. Εμένα φοβάμαι, ότι δεν θα καταφέρω να το διαχειριστώ όλο αυτό, ότι δεν θα είμαι εντάξει στις υποχρεώσεις μου και ότι θα έχω ακόμη πιο πολλά σκαμπανεβασματα. Και πώς να το μοιραστώ αυτό μαζί σου? Τι να σου πω πως είμαι ανίκανη να κάνω δυο πράγματα ταυτόχρονα ? Και σαν τις να κάνεις εσύ για αυτό ? Τον κηδεμόνα μου? Είναι δική μου δουλειά να τα συνδυάσω δεν μπορείς να βοηθήσεις κάπου σε αυτό! Αλλά και να μπορούσες γιατί εσύ μόνο να δίνεις και εγώ μόνο να παίρνω? Θα μου πεις για λίγο μόνο θα είναι έτσι...Αλλά γιατί να μπεις σε αυτήν την διαδικασία ? Η σου προσφέρω και εγώ κάτι που δεν ξέρω ? Δίκοπο μαχαίρι. Είσαι, υπάρχει αυτό το πρόβλημα, δεν είσαι υπάρχει άλλο πρόβλημα, αν δεν ήσουν, δεν θα ήταν ούτε αυτό που προσπαθώ να πετύχω τώρα. Αν ήμουν λίγο αλλιώς! Θα μου πεις αν ήμουν αλλιώς μπορεί να μην είμασταν! Εγώ θα σου τα πω όλα ξεκάθαρα και θα ξέρεις μετά τι πρέπει να γίνει. Μόνο αυτό μπορώ να κάνω για τον εαυτό μου και για σένα, να είμαι ειλικρινής. Και αυτό στην παρούσα φάση σημαίνει να σου δώσω να καταλάβεις πώς δεν ξέρω τι μου γίνεται. Ντροπή, αδυναμία, αλλά η αλήθεια.