1.12.2016 | 21:53
Ένα προσωπικό ξέσπασμα
Ένας πατέρας να έχει διαλύσει όλων την ψυχολογία. Η μαμά προσκολλημένη στη θρησκεία αλλιώς θα ήταν με 10 αλυσίδες δεμένη σε τρελοκομείο, μια παντρεμένη αδερφή που δέχτηκε την άσχημη λογοκρισία, την αμφισβήτηση για κανένα λόγο ήδη μέσα από το σπίτι της από τον πατέρα άνθρωπο που άλλοι αποκαλούν "βασιλιά" τους, ένας αδερφός που παντρεύτηκε και "έπεσε σε γκρεμό" για να ξεφύγει το "ρέμα", ένας άλλος αδερφός βυθισμένος στη μοναξιά μην πέσει κι αυτός θύμα ενός άτυχου γάμου, μακρυά από τον άνθρωπο που τον χτυπούσε για κανένα λόγο όταν ήταν μικρός κι αυτό για να μην κατηγορηθεί η "καλή μάνα" του "καλού πατέρα". Πρόσφερε όμως. Πρόσφερε και το φαϊ και το νερό και τα ρούχα, την ζεστασιά πάλι παίζεται γιατί το σπίτι ήταν μετά βίας χλιαρό. Πρόσφερε και τα ψυχολογικά και μας πότισε κι εμάς με δηλητήριο έτσι ώστε και να θέλουμε να ευτυχίσουμε, να καταλήγουμε να μην εμπιστευόμαστε κανέναν. Μας δίδαξε καλά να προφυλαγόμαστε και να γίνουμε καλά τέρατα. Και το τελευταίο μέλος της οικογένειας δεν θα μπορούσε να ξεφύγει από αυτή την κατάρα και να καταστραφεί έστω και λίγο (ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΣΗΜΑΣΙΑ) και να βρίσκεται σε ένα συναισθηματικό, κοινωνικό, προσωπικό κλπ αδιέξοδο. Τι σημασία έχει όμως; Ακόμα μία τραγική οικογενειακή ιστορία μέσα στις τόσες που ήδη από σήμερα θα είναι παρελθόν.