ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Βρήκα τι μου φταίει. Οι πιο πολλοί δεν θα το καταλάβετε, αλλά δεν έχω αμφιβολία πως ισχύει και ποιος ξέρει, μπορεί και να ισχύει και για κανεναν αλλον από εδώ. Δεν φοβάμαι λοιπόν ότι είμαι πολύ λίγη, φοβάμαι ότι είμαι πολύ δυνατή. Οτι δηλαδή έχω τόση δύναμη που την φοβάμαι. Δεν ξέρω πως τα έχω συνδέσει έτσι, ούτε τι με εκανε να κάνω τέτοιους συνειρμούς , θα το ψάξω και θα το βρω και αυτό δηλαδή, αλλά στο θολό μυαλό μου δύναμη ,ίσον μοναξιά. Ότι αν χρησιμοποιήσω την ενέργεια μου για να ''μεγαλώσω'' θα ''μεγαλώσω τόσο που δεν θα με χωράει ο τόπος.Το ξέρω βλακώδες εντελώς, αλλά υποσυνείδητα αυτήν την σύνδεση έχω κάνει και τώρα που πήρα φόρα σίγουρα θα καταφέρω να εντοπίσω και που οφείλεται αυτή η σύνδεση και θα την ''ξεσυνδέσω''. Και τώρα που το σκέφτομαι βλακώδες φόβος μου αυτός και αβάσιμος, γιατί κανείς μα κάνείς δεν είναι πια τόσο μεγάλος... Και το θλιβερό είναι ότι χρόνια τώρα, ζω σε μια άρνηση προσπαθώντας να αποποιηθώ την δύναμη που τόσο φοβάμαι, χρησιμοποιώντας το ίδιο μου το μυαλό εναντίον μου. Τόσες αβάσιμες, εντελώς αβάσιμες όμως, ανασφάλειες δεν γίνεται να μου ήρθαν ουρανοκατέβατες. Εγώ τις δημιούργησα. Εγώ και μόνο εγώ. Και να πεις πως φταίει η παιδική μου ηλικία η κάτι? Σε καμία των περιπτώσεων. Έτσι με θεωρώ χαζή ενώ δεν είμαι, λέω συγγνώμη ενώ έπρεπε να είμαι εγώ αυτή που συγχωρεί, ανέχομαι άσχημες συμπεριφορές, με θεωρώ ανίκανη ενώ δεν είμαι, με θεωρώ άσχημη ενώ είμαι όμορφη, μου φέρομαι άσχημα και με υποβιβάζω με σε ένα τίποτα ενώ σίγουρα δεν είμαι μόνο αυτό. Τόσο καιρό που πέρασα να με μειώνω έτσι, το έκανα τόσο καλά που έφτασα να με πιστεύω και να δυσκολεύομαι να βρω την αλήθεια πίσω από τα ψέματα που εγώ δημιούργησα. Μα πως, δεν το είχα αντιληφθεί πιο νωρίς? Aφού , κάθε φορά που έπεφτα πολύ και που τα έκανα όλα σαλάτα, πάταγα ένα κουμπί και τα διόρθωνα όλα με την ίδια ευκολία που τα κατάστρεφα...Άφηνα τον εαυτό μου να σερνεται αλλά με διατηρούσα στην ζωή.Κάθε φορά που κάποιος δικός μου είχε πρόβλημα, του έδινα συμβουλές, τον εσπρωχνά μπροστά ,τον φρόντιζα αποτελεσματικά τολμώ να πω, ενώ ποτέ δεν έκανα το ίδιο για μένα. Τόση ενέργεια στραμμένη προς την αυτοκαταστροφή και την αυτόεξαπάτηση με σκοπό αν είναι δυνατόν την ευτύχια. Αν χτες το απόγευμα ήμουν καρτούν, χίλια λαμπάκια θα άναβαν πάνω από το κεφάλι μου. Να τι κάνω λάθος ,να γιατί είμαι έτσι... Βρήκα την απάντηση που έψαχνα και τώρα μπορώ να κατευθύνω την ενέργεια μου επιτέλους προς την σωστή κατεύθύνση. Και έχω πολλή ενέργεια στην διαθεσή μου! Πάρα πολύ ενέργεια που όχι μόνο θα τα κάνω όλα όπως ήταν στο αψε σβήσε, όχι μόνο θα έρθω στα ίσια μου , αλλά θα γίνω πύρευλος και εκτοξευθώ προς το διάστημα και δεν θα γυρίσω ποτέ. Ποτε!