ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Το σκεφτόμουν αρκετό καιρό αν θα έπρεπε να γράψω και τι. Παρ'όλα όσα έγιναν ακόμα σ'αγαπώ πολύ και σε νοιάζομαι και θέλω να το γνωρίζεις. Μου λείπεις πάρα πολύ και ειδικά η καθημερινότητά μας, το χαμογελό σου, το άγγιγμα σου, οι αγκαλιές σου, το να με αποκαλείς "μωρό σου". Ακόμα κλαίω τα βράδια και ακόμα έχω μείνει με ένα τεράστιο "γιατί". Γιατί πέταξες ό,τι είχαμε, γιατί δεν με σεβάστηκες, γιατί δεν εκτίμησες την υπομονή μου, την αγάπη μου, γιατί δε σεβάστηκες εσένα, γιατί δεν με ρώτησες περίσσοτερα πράγματα. Δεν μπορώ ν'αλλάξω το παρελθόν ούτε κι εσύ. Με πληγώνει πολύ αλλά πρέπει να δεκτώ ότι δεν μ'αγάπησες ποτέ, όχι όπως σε αγάπησα εγώ κ σ'αγαπώ ακόμα, ακόμα κι αν δεν είμαστε μαζί. Δεν περιμένω κάτι απλά ήθελα να το βγάλω από μέσα μου. Εύχομαι να πέρασες όμορφα σήμερα και ίσως να σου έλειψα λίγο, ίσως, ίσως και όχι. Καλό απόγευμα. Αν δεν μαθεις να αγαπας εσενα πως θ αγαπήσεις κάποιον άλλο;