21.1.2017 | 22:31
και κάτι άλλο..
Τα τελευταία δυο χρόνια, λόγω ενός προβλήματος με την υγεία μου, αναγκάστηκα να ζω μια διαφορετική ζωή από αυτή που έχω ζήσει σε όλη την προηγούμενή μου ζωή. Τώρα, είναι περισσότερο μοναχική και με ρυθμούς αργούς, ρουτίνας. Έχω γιάνει είναι η αλήθεια, αν κι ακόμα χρειάζομαι θεραπεία. Αυτό που μου κάνει εντύπωση, είναι ότι όταν βρίσκομαι με κόσμο, είτε λίγο είτε πολύ, δεν έχει σημασία, μετά νιώθω μια τρομερή αναστάτωση. Χρειάζομαι χρόνο για να συνέλθω. Σαν να μου λείπουν δυνάμεις. Ή σαν να μου καταναλώνεται πολύ ενέργεια. Είναι αρκετά περίεργο και δεν το έχω συζητήσει με κανέναν. Ήθελα απλά να το μοιραστώ.