24.1.2017 | 15:32
Οχι ακριβώς εξομολόγηση
Θυμηθηκα λοιπον σημερα το πως ημουν πέρσι τετοιο καιρο... Ξαφνικά σκοτείνιασα.... Οχι για αυτα που συνέβαιναν, αλλα για αυτα που άφησα να μου συμβούν! Ενα χρονο τωρα παλευω με την εμπιστοσύνη! Δεν εχω εμπιστοσύνη στους ανθρωπους...Τους φοβάμαι! Εχω αρχίσει ομως να κανω βήματα προς το καλύτερο! Θα τα καταφέρω! Σιγα σιγα και σταθερά! Μα εμενα αλλο με απασχολεί! Με απασχολεις εσυ! Γιατι μου εκανες τοσο κακο και δε το καταλαβαίνεις, φοβαμαι τα ατομα που εχεις διπλα σου! Αν δε μπορεις να καταλάβεις εσυ ο ίδιος οτι προκαλεις κακο σε καποιον κανενας δε μπορει να σε βοηθησει! Μα παρολα οσα περασα απο εσενα θελω να βρεθει καποιος-κατι να σε γιατρέψει! Γιατι εισαι ανθρωπος και πρεπει να μπορεις να καταλαβεις και τις πράξεις σου αλλα και τις συνέπειες τους! Δεν ζηταω απο εσενα να μου πεις συγνώμη! Δεν θα αλλαξει τπτ άλλωστε! Απλα αν αλλαξεις εσυ θα σωθούν πιθανά επόμενα θύματα τα οποια δε ξερουν για εσενα κι ομως θα γοητεύσεις οπως εκανες και με πολλες αλλες άλλωστε....
