ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Πως γινεται να εχω καταληξει σε τοσο απεριγραπτα σημεια τεμπελα; πως γινεται να αρνουμαι να διαβασω το οτιδηποτε και να προτιμω να καθομαι στον υπολογιστη με τις ωρες; εχω χασει τοσα πραγματα απο αυτο το πραγμα. Παντα ημουν ετσι αλλα τωρα εχει παραγινει, καθομαι ετσι απραγη κανοντας ΜΟΝΟ πραγματα που με ευχαριστουν οπως καμια βολτα με φιλους. Πηρα εκει ενα πτυχιο και αραξα. 26 χρονων. Κανω αυτα που με ευχαριστουν και παραλληλα εχω ενα μεγλο βαρος απ τις τυψεις. Και φοβο. Μεγαλο φοβο. Πως οταν μεινω μονη μου δεν θα μπορω να συντηρηθω. Δεν ειμαι μαχητρια ουσιαστικα. Σκατα ειμαι. Και αυτο που λενε μην μιζεριαζεις αλλο, σηκω και διαβασε, υγεια εχεις αχαριστη εισαι... Δεν μπορω. Ειμαι αυτο που δεν θα ηθελα να γινουν τα παιδια μου αμα ποτε εκανα σε αυτο το θεμα. Νιωθω τοση απελπισια, και παρολαυτα δεν μπορω ή μαλλον ΔΕΝ ΘΕΛΩ ΝΑ ΜΟΥ ΕΠΙΒΛΗΘΩ.