Καποιες φορες ειμαι κι εγω ετσι.Μου στελνει μηνυμα ο δικος μου "μου εστειλε η πρωην μου και μου ειπε να παω ...(στο μερος που μενει) για να με δουν οι φιλες της αλλα την εγραψα." Αμεσως μετα: "Θα παω αυριο..(στο μερος που μενει) σε μια ταβερνα με τον Νικο."Εγω φυσικα δεν του απαντουσα και μου εστελνε μηνυματα κι με ρωτουσε τι επαθα.Παρα να καθομαι να κλαιγομαι με μη και μη του το εφερα εξυπνα."Με ειχε καλεσει η ξανθουλα σπιτι της με κατι αλλους αλλα δεν ηξερα αν θα παω.Ευχαριστω για την επιλογη. Καλα να περασεις αυριο." Φυσικα εγινε εξαλος ρωτοντας με γιατι.Του λεω "Εσυ θα πας εκει να δεις τον φιλο σου που θα ναι η πρωην σου,εγω θα παω στην φιλη μου που θα ναι αλλοι.Δεν νομιζεις οτι πατσιζουμε;" Για να μην τα πολυλογω,μου ειπε οτι ακυρωσε την ταβερνα και δεν θα παει και θα ερθει σε μενα.Ενιωσα τοσο ασχημα γιατι μου ξεκαθαρισε οτι θα παει για τον Νικο που εχει καιρο να τον δει.Μετα τον επεισα να παει,αλλα και παλι νιωθω οτι περασε το δικο μου γιατι δεν ειναι ατομο που θα τρεξει πισω σε καποια,σε εμενα ομως ετρεξε για τα καλα και γενικα καθε μερα κανει πολλα για μενα,οπως σημερα που πηγε και με επαιρνε συνεχεια τηλ και μηνυματα.Ενω εγω δεν πηγα στην ξανθουλα απο δικη μου θεληση.Δεν ξερω γιατι τα εγραψα ολα αυτα,παντως θα σου προτεινα να κανεις κατι παρομοιο απο το να μουρμουρας ολη την μερα για να περναει το δικο σου.Ετσι θα ειστε και οι δυο καλυμενοι.
12.2.2017 | 08:31
Μισώ
τον καταπιεστικο εαυτό μου. Ειδικά στον έρωτα θέλω τον άντρα να τον κάνω ότι θέλω... και δεν αντέχω αυτή την πλευρά μου. Ίσως να πάω σε ψυχολόγο.
2