ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Θελω να προχωρησω με το αγορι μου αλλα φοβαμαι να μην με αφησει.Μου προσφερει πολλα,δειχνει οτι με νοιαζεται πολυ αλλα φοβαμαι.Ολη μερα (στην κυριολεξια) τηλ. και μηνυματα.Μου αναλυει ακριβως τι εκανε,που πηγε,με ποιους,χωρις να τον ρωτησω λεπτομεριες. Μεχρι και για την παρεα του μου μιλαει,για τους γονεις του που τους εχει μιλησει για μενα.Μου κανει δωρα.Μου ξεκαθαρισε πως θελει να γνωρισει και την μαμα μου.Ερχεται συχνα για να με δει παρα την αποσταση που εχουμε.(οχι μεγαλη αλλα και τα 45 λεπτα κατι ειναι).Επισης μου εχει ξεκαθαρισει οτι θελει να κρατησει αυτο που εχουμε,δεν θελει να τελειωσει συντομα.Μου δειχνει αυτους τους μηνες ποσο με θελει και με λογια και με πραξεις.Αλλα,ξερω πως του χρονου που θα εχουμε τις Πανελληνιες θα χαθουμε ενα διαστημα,γιατι και οι δυο εχουμε υψηλους στοχους.Μου το ειπε κι ολας.Οταν τελειωσουν οι Πανελληνιες,θα ειμαστε μαζι το καλοκαιρι.Ετσι λεει.Μετα ομως που ο δρομος μας θα χωριστει,τι θα γινει; Εαν προχωρησω μαζι του και τελειωσει γρηγορα αυτο που εχουμε; εαν το μετανιωσω;Φοβαμαι.Μαζι του νιωθω ολοκληρωμενη.