ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

πιστευω οτι ολο αυτο που με βασανιζει εδω και αρκετο καιρο ειναι καταθλιψη. Καποιες μερες δεν θελω καν να σηκωθω απο το κρεβατι και πλεον τιποτα απ οσα ενιωθα παλια να με γεμιζουν δεν με ευχαριστει. Δεν μπορω να μιλησω στην οικογενεια μου.. απο παιδι παντα εγω εκανα τον ψυχολογο για ολους και εδειχνα καλα οσο και αν δεν ημουν.. οταν προβληματα υγειας εμφανιζονται στο προσκηνιο και ξερεις την δυσκολη κατασταση που υπαρχει πως να τους φορτωσεις με ενα τετοιο βαρος και ισως να τους κανεις να νιωσουν και ενοχες.. δεν ειναι κατι που θελω αλλα δεν εχω κανεναν να μιλησω γιατι και οταν παω να κανω κιυβεντα με τις φιλες μου παντα καταληγουν πως με μια εξοδο ολα θα διορθωθουν ως δια μαγειας. Δεν εχω την οικονομικη δυνατοτητα για να παω σε ψυχολογο και δεν ξερω που να απευθυνθω. Ολο αυτο το βαρος μερα με την μερα με τρομαζει ολο και περισσοτερο. Δεν ξερω γιατι τα γραφω εδω αλλα τουλαχιστον τα βγαζω απο μεσα μου εστω και σε αγνωστους..