8.3.2017 | 10:49
Όχι πια.
Σε σκεφτόμουν αρκετά τελευταία, θυμόμουν τις νύχτες στο βουνό με κρασί και συζητήσεις που ίσως να μην έχω κάνει με κανέναν. Όχι αυτό δεν σε κάνει ξεχωριστή, σε κάνει περίεργη. Το πιστεύεις ή οχι θυμάμαι κάθε φορά που είμασταν μαζί, ακόμα και όταν τσακωνόμασταν για ήλιθια πράγματα και στο τέλος καταλήγαμε να μην μιλάμε για αρκετές μέρες γιατί φοβόμουν την αντίδραση σου, βλέπεις δεν έπαιρνα ποτέ προσοχή απο ανθρώπους σαν εσένα τους όμορφους όπως έλεγαν όλοι, η αλήθεια είναι πως ήσουν και ακόμα είσαι. Καταλήγω πάντα στα χειρότερα γιατί αυτά επιλέγω στο τέλος της μέρας. Ίσως μετά απο όλα όσα έγιναν να μην σε ξαναδώ ποτέ παρότι είπαμε πως θα "Μιλάμε" ξέρουμε και οι δύο πως δεν θα γίνει.Πολλοί θα πείτε οτι όλο αυτό είναι ερωτική απογοήτευση, μα δεν είναι. Ότι γράφω εδώ έχει να κάνει με το πόσο άσχημο είναι να εναποθέτεις ευθύνες και πράγματα σε ανθρώπους που θα σε αφήσουν χωρίς δεύτερη σκέψη. Συνήθως αυτά είναι τα πράγματα που σε κάνουν να ωριμάζεις, να μαθαίνεις πως αν πραγματικά δεν αποδεχτείς εσύ την κατάσταση δεν πρόκειται να αλλάξει ότι στο διάολο και να κάνεις.Ξέρω οτι ο καθένας το αντιμετωπίζει διαφορετικά μα στο τέλος όλοι για τον ίδιο λόγο πίνουμε,καπνίζουμε και κάνουμε καταχρήσεις, για να μην φοβόμαστε τι μας περιμένει όταν ο τόσο ξεχωριστός σκατάνθρωπος που διαλέξαμε να είναι μαζί μας για αυτόν τον χρόνο μας αφήσει. Μην βάζετε ποτέ τα δικά σας πάνω σε άλλους γιατί απλά δεν τους ενδιαφέρει. Δεν φοβάμαι πια και ευτυχώς που είσαι εδω για να το δείς.FP.