ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

..Το γεγονός ότι δεν μου μιλάς με δική σου πρωτοβουλία, μπορώ να το καταλάβω..Το ότι σου είχα πει κάποια στιγμή ότι μου αρέσεις πολύ και μετά από τη σιωπή σου, σου είπα ξέχασέ το, αν σε ενόχλησε επειδή σου άρεσα, τότε σου ζητώ συγνώμη.. Δεν ήμουν σίγουρη ότι με θες, γιατί σε κάθε θετική κίνησή σου, έκανες μετά και δέκα βήματα πίσω.. Αν κατάλαβες εδώ και καιρό πως έγραφα εδώ μέσα για σένα και σε έβριζα (είχα δίκιο κατά πολύ και αυτό δεν μπορείς να μου το αρνηθείς), τότε καλά κατάλαβες και σου ζητώ συγνώμη, αν αισθάνθηκες άσχημα.. Δεν θα κατάλαβες ωστόσο πως σε έβριζα επειδή ενδιαφέρομαι και τα παίρνω άσχημα όταν με γράφεις ή μου μιλάς απότομα, ενώ δεν σου ζήτησα τπτ παραπάνω από έναν καφέ, τον οποίο ποτέ δεν δέχτηκες.. Δεν θα στην έπεφτα, δεν είναι του στυλ μου. Θα καταλάβαινες όμως και πάλι πως υπάρχει κάτι ανάμεσά μας, το οποίο αρνήθηκες. Όπως κι εγώ στην αρχή, αλλά είχα κι εγώ τους λόγους μου. Και σε ρωτάω..Αυτό ήταν? Να το ξεχάσω? Δεδομένη δεν είμαι πάντως, αν αυτό θεωρείς. Αν συναντηθούμε θα περάσεις από κόσκινο. Όπως κάνω πάντα. Απλά με σένα είδα πως γινόμουν πιο ζεστός άνθρωπος..ή μάλλον έβγαζα τον καλό εαυτό μου.. Να σου πω ακόμη πως δεν ξαναγράφω πλέον άσχημα για σένα. Σέβομαι το ότι δεν θες να με δεις, ούτε να μου μιλήσεις. Απλά κατάλαβα πως εσύ δεν παίρνεις πρωτοβουλίες και έτσι δεν θα βρεθούμε ποτέ... Και έτσι το κυνήγησα κάποιες σκόρπιες φορές. Αλλά με τόσες δεν μπορώ απαντήσεις, έπαψα να μπορώ κι εγώ.. Δεν είναι κακό να κυνηγάς αυτό που θες. 'Έτσι δεν έκανες με το μεταπτυχιακό? Που σημαίνει πως αυτό που ήθελες μπόρεσες να το κάνεις.. Αν ήθελες λοιπόν? Θα μπορούσες, σωστά? Θα μπορούσες..