ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Αρκετές φορές έχω γράψει εξομολογήσεις από τον Δεκέμβριο. Ο, τι καλό ή κακό μου συνέβαινε ήθελα να το μοιραστώ με όλους εδώ μέσα γιατί ένας "Άγνωστος" που διαβάζει τις εξομολογήσεις σου ή αλλιώς τις κραυγές απόγνωσης θα έλεγα εγώ, μπορεί να σε βοηθήσει πολυ καλύτερα από γονείς, θείους κ.α... Πραγματικά θα είχα "σκάσει" αν δεν εγραφα όλους αυτού τους μήνες ένα σωρό περιστατικά, συνήθως όχι χαρούμενα και αν και δεν έχω προφίλ για να απαντήσω εκτιμούσα και εκτιμώ τις απαντήσεις. Μερικοί με βοήθησαν σημαντικά και μερικοί όχι. Αρκετές φορές ήμουν τόσο μόνη και ακόμα και ένα ειρωνικό σχόλιο που είχα λάβει ήταν αρκετό για να ξανακλειστώ στον εαυτό μου και να δακρύσω. Ναι, τόόόσο πολύ εύκολα πληγώνομαι ο βλάκας... Τουλάχιστον αρχιζω να το ξεπερνώ οτι δεν γίνεται να αρέσουν σε όλους οι σκέψεις μας. Άλλες φορές εγραφα χαρούμενα και πολυ αισιόδοξα κείμενα ώστε να ενθαρρύνω και εμένα αλλά και τους άλλους. Παλεύα και συνεχιζω να παλεύω ώστε να ξεριζώσω ολα τα ψυχικά τραύματα απο την ψυχή μου και ειναι δύσκολο γιατί είναι πολλά... Εγώ θα προσπαθήσω όμως. Ήδη έκανα το πρώτο βήμα ώστε να ασχοληθώ με την υγεία μου και αρκετά άτομα απο εδώ και τα ευχαριστώ εκ βάθους καρδίας με "Ταρακούνησαν" ώστε να δράσω. Να λοιπόν που είχα δίκιο οταν εγραφα πως αρκετοί εδώ μέσα θα μπορούσαν να ασχοληθουν με επαγγέλματα κοινωνικής υποστήριξης και να ΣΩΣΟΥΝ πολλές ψυχές πολύ καλύτερα και απο επαγγελματίες‼‼‼ Καλό ξημέρωμα. Συγνώμη για το μεγάλο κείμενο, δεν το συνηθίζω αλλά ειμαι κυριολεκτικά μόνη μου. Ε.Ρ