Χρειάζεται ισορροπία και κρίση, κάποιες φορές πρέπει να προσαρμοζόμαστε όταν οι στόχοι μας δεν αποδίδουν, άλλες η ζωή μας φέρνει κάτι που δεν περιμέναμε και το ακολουθούμε για το οποίο είμαστε δεκτικοί όταν δεν έχουμε προκαταλήψεις και στενά προγράμματα. Τείνω να πιστεύω πως στην ζωή κατευθυνόμαστε πιο πολύ από το συναίσθημα όπως και ο χαρακτήρας μας πως είναι η μοίρα μας και εδώ είναι το στοίχημα, να μπορείς να αξιολογήσεις για ποιους λόγους βρίσκεσαι εκεί που βρίσκεσαι εάν πραγματικά σου ταιριάζει και να μην μετανιώνεις αλλά ούτε ν'αγωνιάς και να μένεις ανικανοποίητος γιατί βάζεις συνεχώς στόχους που πρέπει να πετύχεις. Εάν δε καταφέρεις να μένεις ισορροπημένος και να μην σε απασχολεί η επιτυχία αλλά ό,τι κάνεις να είναι απλώς από αγάπη προς αυτό και ν'απολαμβάνεις το ταξίδι τότε νομίζω πως έχεις πετύχει να ζεις.
7.4.2017 | 17:09
Μέχρι πριν λιγο
Πίστευα ότι πάντα πρέπει να έχεις προσδοκίες, να φιλοδοξεις για κάτι, να βάζεις στόχους και όταν τους πετυχαίνεις να βάζεις νέους στόχους και πάει λέγοντας. Σε όλους τους τομείς. Γιατί έτσι πίστευα ότι ο άνθρωπος εξελίσσεται. Γιατί δεν μ αρέσουν οι στάσιμοι άνθρωποι, ούτε τα στάσιμα μυαλά. Θεωρούσα άσχημο να μην προσδοκά κάποιος κάτι απ τη ζωή του. Τελικά το μυαλό μου έμεινε τόσο στάσιμο σε αυτή την ιδέα που σταμάτησε να εξελίσσεται. Πριν μόλις από λίγο κατάλαβα πόσο τέλειο είναι να μην προσδοκεις ΤΙΠΟΤΑ.
1
