ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Νωρίς το μεσημέρι σήμερα μπροστά στο ΑΤΜ της τράπεζας. Δύο τα ΑΤΜ, στο ένα κάποιος κύριος κάνει τη δουλειά του, από πίσω του κάποιος περιμένει και πιο πίσω να περιμένω εγώ με τη μητέρα μου. Το δεύτερο ΑΤΜ κενό, χωρίς να γράφει ή να φαίνεται ότι δε λειτουργεί. Ε σαν πανέξυπνη κι εγώ λέω "Βρε μαμά δεν τη βάζεις να δούμε μήπως και...;". Βάζει την κάρτα της η καλή μου η μανούλα, δεν τη δέχεται το μηχάνημα (προφανώς!), οπότε εγκαταλείπει την προσπάθεια. Γυρνάει, λοιπόν, αυτός που περίμενε μπροστά από μας "Δε λειτουργεί το μηχάνημα". "Τώρα μας το λες κι εσύ;" γυρνάω και λέω εγώ!! Που είμαι πάντα ευγενική, να λέω ευχαριστώ, παρακαλώ εκεί που πρέπει, δεν ξέρω τι με έπιασε (ή μάλλον ξέρω), μου ξέφυγε και τότε γύρισα να τον κοιτάξω. Τι να σας λέω, ένας ευγενέστατος, μαυροφορεμένος νεαρός, χαλαρός και με αίσθηση του χιούμορ...στο καπάκι να προσπαθώ να δικαιολογήσω τα αδικαιολόγητα, ζήτησα συγγνώμη (απ' ό,τι θυμάμαι) και λέω "θα βγει και χρεωμένος ο άνθρωπος!". Η μαμά μου από δίπλα ατάραχη (μπορεί και από το σοκ) έδινε δίκιο στον άνθρωπο, ο οποίος ευτυχώς το πήρε στην πλάκα το σκηνικό (ίσως επειδή ήταν δίπλα η μητέρα μου), τι να πει άλλωστε, άλλη μια τρελή που βρέθηκε στο δρόμο μου;! Και κάπως έτσι έγινα ρεζίλι σήμερα, ωστόσο, γελάω κάθε φορά που θυμάμαι το περιστατικό (από ντροπή μάλλον) και νιώθω άσχημα για το - χωρίς λόγο - ξέσπασμα σε κάποιον ευγενικό και άγνωστο άνθρωπο.Νεαρέ μου, λυπάμαι πολύ για το απαράδεκτο στόμα μου, είναι αργά γιατί κατά πάσα πιθανότητα δε θα το διαβάσεις αυτό, αλλά ήθελα να "εξομολογηθώ".Ευχαριστώ για την προσοχή σας και καλό Πάσχα με υγεία και υπομονή!