ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Ακόμη δεν μπορώ να κοιμηθώ. Έχω πονοκέφαλο και το μυαλό μου είναι πουρές. Πήρα παυσίπονο, αλλά τίποτα. Μίλησα για αυτά τον εμμονικό μου έρωτα αλλά τίποτα. Δεν έγινε κάτι. Η φθορά μέσα μου είναι μεγάλη. Τον φανταζόμαι με την άλλη και ζηλεύω. Αλλά δεν είναι μόνο αυτό, με θυμώνει που με έπαιξε τόσο άσχημα πάλι. Δεν στάθηκε μια στιγμή τίμιος μαζί μου. Σκέφτομαι πόσο ανόητη είμαι. Αυτή τη στιγμή μου έχει προκαλέσει τρομερές ανασφάλειες. Νιώθω ανεπαρκής, άσχημη και χαζή. Τα νιώθω και συγκριτικά με τις άλλες που με έχει συγκρίνει. Όμως παρόλα αυτά με νοιάζει η γνώμη του. Είμαι έτοιμη με μια μικρή συγνώμη, που την λέει, με ένα σ' αγαπώ να πέσω. Ή όταν μου ζητάει τα ρέστα να του τα δίνω. Ή όταν με κατηγορεί για απιστία να δίνω εξηγήσεις για πράγματα που ποτέ δεν έκανα. Είμαι για λύπηση και απελπισμένη. Ζω πλέον μέσα από τη σκέψη του. Με νοιάζει τι θέλει και τι του αρέσει. Όλο αυτό είναι ψυχοφθόρο και ενώ μακριά του είμαι καλύτερα μιας και μόνο ζητάει και δεν δίνει δεκάρα τσακιστή για μένα. Τι με πληγώνει. Δεν με υπολογίζει ποτέ, αλλά ποιος υπολογίζει τα χαλιά πέρα από τη Μυραράκη; :) Ενώ λοιπόν μακριά του είμαι καλύτερα κι ας μου λείπει, πάντα γυρνάει και τον συγχωρώ με μια Συγγνώμη που δεν εννοεί, γιατί δεν αντέχω στην ιδέα ότι τον στεναχώρησα. Όσο περνάει ο καιρός νιώθω ότι χρειάζομαι βοήθεια ειδικού αλλά ντρέπομαι. Σκέφτομαι ακόμη την χλεύη του αν πάω που θα μου λέει ότι απλά θέλω να κλαίγομαι. Σκέφτομαι ότι με όλα αυτά βγαίνουν στην επιφάνεια τα κακά βιώματα που είχα σαν παιδί, με ένα μπαμπά απών που μου μιλούσε πάντα ειρωνικά και έναν αδερφό που πραγματικά με έκανε να περάσω απαίσια παιδική ηλικία, με είχε για προσωπική του σκλάβα, όχι αστεία ενώ με πρόσβαλε, με χτυπούσε και σαν παιδί με απειλούσε στο τέλος ότι αν δεν έκανα αυτό που μου ζητούσε θα μου έσκιζε τα βιβλία και ποτέ κανένας γονιός δεν μπήκε στη μέση να με υπερασπιστεί. Μάλιστα μου έλεγαν να μην προκαλώ και πιο μικρή με βαραγαν να ησυχάσω. Πολλά από αυτά του τα είχα εκμυστηρευτεί και ότι δεν έχω καλή σχέση με τον αδερφό μου και τον μπαμπά μου και οπότε τσακωνόμαστε λέει ότι είμαι ανίκανη να αγαπήσω τον οποιονδήποτε αφού ούτε την ίδια μου την οικογένεια δεν αγαπώ. Πράγμα που δεν ισχύει αλλά και αν ίσχυε δεν είχε λόγο να τα πει. Τέλος πάντων, νόμιζα ότι είχα ξεπεράσει τα θέματα με την οικογένειά μου αλλά δεν είναι έτσι. Ούτε γι αυτόν έχω μιλήσει γιατί φοβάμαι ότι θα με επικρίνουν και δεν αντέχω το συναισθηματικό φορτίο. Έχω χάσει την αξιοπρέπειά μου και με κάνει να νιώθω πάλι χειραγωγημένη και θύμα, με κατηγορεί μάλιστα ότι το παίζω. Σίγουρα φέρω ευθύνη αλλά για να πάψω να νιώθω θύμα και να νιώσω καλά είχα δώσει μάχη. Είχα πάρει τα πάνω μου και τον γνώρισα νομίζοντας ότι είναι το αγόρι των ονείρων μου και πλέον νιώθω μέσα σε κινούμενη άμμο. Ξέρω ότι θα το διαβάσεις και επειδή οι προσωπικές μας επαφές είναι τοξικές πλέον σε τεράστιο βαθμό για μένα αλλά η αυτοκυριαρχία μου και η αυτοπροστασία σε μηδενικά επίπεδα θα ήθελα να μη μου ξαναστειλεις προσωπικό μήνυμα. Από εγωισμό να με γράψεις. Να εκδηλώνεις όσο έντονα και με φανφάρες θες τον έρωτά σου. Με πληγώνει και το βρίσκω και κάπως χυδαίο σαν κίνηση, αλλά δικαίωμά σας το τι θα κάνετε. Το ξέρω ότι φταίω γιατί κάθομαι και ανέχομαι και ότι έχω πολλή δουλειά να ρίξω με μένα και ότι θα θυμώσεις πάλι μαζί μου και θα ετοιμαστείς για εκδίκηση ενώ μόνο τον εαυτό μου εκθέτω αλλά θα ήθελα απλά να αδιαφορήσεις. Δεν θα δεχτώ να το παίζεις δήθεν αδιάφορος και όταν ξεμένεις ξαφνικά να είμαι σημαντική και να με αγαπάς, να μην μπορείς χωρίς εμένα. Με έχεις κάνει να νιώσω πάλι σκουπίδι ενώ είχα δουλέψει πολύ με τον εαυτό μου για να είμαι καλά. Μου το χάλασες όσο καιρό σου έδειχνα αγάπη, κατανόηση και ενδιαφέρον. Μου έφτανε να σε αγαπάω δεν είχα ζητήσει να το ανταποδώσεις αλλά μου έχεις φερθεί εξευτελιστικά χυδαία και όμως μόνο για τον εαυτό μου νιώθω μίσος. Εσένα σε αγαπώ ακόμη. Γι αυτό μείνε μακριά μου έστω γιατί έχεις να χάσεις πολλά. Έχω κλατάρει. Έχω ξεφύγει. Θέλω απλά να σε ξεχάσω και όλη αυτή την ευκολία που έχεις όταν με αδειάζεις να την αποκτήσω κι εγώ μαζί σου. Δώσε μου χρόνο και χώρο να σε ξεπεράσω. Μη μου στείλεις. Άσε να ελπίζω. Είμαι τρελή και απελπισμένη. Δεν έχω άλλες αντοχές και χρειάζομαι ηρεμία. Ξέρω ότι δεν με αγαπάς και ότι ήμουν συνήθεια. Με χρησιμοποιείς όσο κι αν μέσα μου δεν θέλω να το πιστέψω. Γιατί αυτό είναι το πρόβλημα με μένα, μία έντονη ενοχικότητα που δεν αφήνει να σκεφτώ το δικό μου καλό αν είναι να δυσαρεστήσω κάποιον σημαντικό για μένα. Νιώθω πολύ ξεφτιλισμένη, μέσα σε σχέση αγάπης δεν το νιώθεις. Ο αδερφός μου και ο πατέρας μου με έμαθαν καλά τι δεν είναι αγάπη, από σένα δεν χρειαζόταν το μάθημα .