ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Ημουν 18 και τα φτιαξα με εναν φιλο μου που καταλαβα οτι με βλεπει ερωτικα.Παντα υπηρχε ενα παραξενο δεσιμο μεταξυ μας.Τον ερωτευτηκα και εγω παραφορα αλλα πριν καν προλαβω να το ζησω εξαιτιας συνθηκων το διαλυσαμε.Επιχειρησε να επικοινωμησει εξ αποστασεως αλλα τον απερριψα γιατι ενιωθα χαλια και δεν αντεχα να τον δω ξανα.Μου ειχε πει οτι του λειπω και εμενα το ιδιο.Ειμαι 21 χρονων και ειμαι ερωτευμενη εδω και 3(!) χρονια μαζι του ,και εχουμε να επικοινωνησουμε 1.5 χρονο!!!Ελεος!Προσπαθησα να τον ξεχασω αλλα δεν γινεται να πνιγω τοσα πολλα μεσα μου ,θα παθω τιποτα.Πρεπει να τον ξαναβρω ΤΩΡΑ οποσδηποτε και ειμαι σιγουρη οτι θελει και αυτος.Ειναι πραγματικα μοναχικος τυπος σαν ανθρωπος ,δεν κανει σχεσεις και ημουν η μονη κοπελα που ειχε ποτε και ειχε ερωτευτει πιστευω.Δεν θα φυγει ποτε αυτο απο μεσα μου και νιωθω να πνιγομαι,οτι κατι λειπει στην ζωη μου.Εχω σβησει το κινητο του(ριχνω μουτζα στον εαυτο μου),δεν εχει fb και μετακομισα κι ολας.Ωραια...Γι αυτοκτονια ειμαι με τα χαλια μου παιδια δε παει αλλο δεν κανω πλακα.Πως τον βρισκω-πλησιαζω τωρα και τι λεω;Ξερω οτι παει σε ενα συγκεκριμενο γυμναστηριο ακομα και η σχολη του ειναι κοντα στο σπιτι μου αλλα τι κανω;Παιδια σωστε με