ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Γνωρισα εναν αντρα συνομιληκο μου. Στα 26 και οι δύο. .Μου άρεσε από την πρώτη στιγμή.Πάρα πολύ. Πέρα από την εμφάνιση και ο χαρακτήρας του. Είχα πολύ καιρό να νιώσω τόσο έντονα για κάποιον και η αλήθεια είναι ότι έχω περάσει πολλά στο παρελθόν από την ευαισθησία του χαρακτήρα μου. Οπότε έμαθα να δίνω χρόνο στους ανθρώπους και στις καταστάσεις. Μεχρι που γνώρισα αυτον. Μιλώ γι αυτόν και δεν μπορώ να κρύψω τα όσα αισθάνομαι.Είμαι φουλ ερωτευμένη!Στον ίδιο δεν έχω μίλησει.Βγήκαμε παρέα ένα βράδυ και γνωριζομασταν. Είναι απίστευτο παιδί και σαν χαρακτήρας.Το πρόβλημα είναι ότι μένουμε σε διαφορετικές πόλεις. Έδειξε γοητευμένος αλλά η συμπεριφορα του μου έδειξε ότι απλά τον ελκυω. Έγινε διαχυτικός αλλά με την πρόφαση της φιλίας. Ένοιωσα ότι θα ήθελε πολύ περισσότερα αλλά όχι σε συναισθηματικο επίπεδο. Εγω αντί να το παρω αποφαση και να τον ξεχασω συνεχίζω να τον σκέφτομαι..Νοιώθω ότι μου πέταξε το μπαλάκι να αποφασίσω αν θα συμβιβαστω στο λιγο του.Και πάλι, αν έκανα λάθος και τον παρεξηγησα ή παρερμηνευσα τη συμπεριφορά του;Έχουμε ξαναβρεθεί από τότε μερικές φορές και υπάρχει αμηχανία εκ μέρους του. Εγώ είμαι απλά φιλική αλλά δεν μπορώ να ξεκοψω. Μήπως να επιδιώξω να μιλήσω μαζί του;Και αν εκτεθώ;θα ήθελα να τον γνωρίσω καλύτερα αλλά δεν ξέρω αν υπάρχει νόημα πια Βοηθηστε με με τις γνώμες σας!Γ 26