14.5.2017 | 21:33
Ο ΕΡΩΤΑΣ
Παιδιά βαριέμαι όταν διαβάζω γλυκανάλατες εξομολογήσεις αλλά πολύ φοβάμαι ότι η δικιά μου θα είναι μία από τα ίδια. Δεν ξέρω, τώρα που μπήκε η άνοιξη σκέφτομαι έντονα κάποιον με τον οποίο κάποτε είχαμε ας πούμε μια ιστορία έρωτα. Δεν ξέρω σαν να με πιάνει μία μανία. Θέλω να τον δω να του μιλήσω, να χορέψουμε, να κάνουμε έρωτα! Και μόνο στη σκέψη του τρελαίνομαι! Η καρδιά μου χτυπάει δυνατά λες και τον ερωτεύτηκα τώρα μόλις. Ήταν ο μόνος που πραγματοποίησε τις φαντασιώσεις μου και δεν αναφέρομαι σε ερωτικές. Το άγγιγμα του μαλακό, αισθησιακό τίποτα πάνω του δεν έβγαζε κάτι χυδαίο. Μπορούσα να κάνω τα πάντα μαζί του!! Δε με ένοιαζε να μου μιλάει, τίποτα! Μόνο να με κοιτάει ή να με χαϊδεύει. Μιλούσε στο μυαλό μου, με εξίταρε!! Όταν ήμουν μαζί του κολλούσε ο χρόνος, μου ρουφούσε την ενέργεια, νόμιζα ότι μεταφερόμουν αλλού, είχα χάσει το μυαλό μου! Πάνε τρία χρόνια που έχουμε να βρεθούμε και κατά καιρούς τρελαίνομαι στη σκέψη του! Όλο αυτό αποτελεί την εξυγνίαση μου. Γράφω για να μου φύγει!!Σας ευχαριστώ πολύ όσους το διαβάσατε