ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Εχθές εκεί που περπατούσα σε μια ρεματιά, είδα μια κοπέλα να ψάχνει για ένα γάτακι στις 2 το πρωί... Εγω συνηθιζω να πηγαινω εκει οταν ειμαι αβαφη και χαλια ψυχολογικα ωστε να μην μιλησω σε κανεναν, ουτε να μου μιλησουν. Ξαφνικα ακουσα να φωναζει ενα γατακι και της μιλησα. Οικείο πρόσωπο, σαν να την γνώριζα απο πάντα. Μου είπενα προσέχω γιατι υπάρχει ένας ανώμαλος εκεί και επιτίθεται σε κοπέλες και έμεινα για να μην φοβάται. Που να ήξερε οτι είχα κανα μήνα να μιλήσω με κάποιον που να το αξίζει και πως ακομα και αυτή η τυχαία ( ? ) τίποτα δεν ειναι τυχαίο, συνάντηση με γέμισε αισιοδοξία... Μισήωρα ήμασταν εκείκαι ένιωθα οτι την γνώριζα. Δεν μου έχει ξανατυχει τέτοιο πράγμα. Μιλήσαμε, αστειευτήκαμε, φιλοσοφήσαμε αλλα το γατάκι δεν εμφανίστηκε, ούτε καν ακουγόταν. Μέχρι και μέσα στην ρεματιά μπήκαμε για να δούμε αλλά άφαντο. Εκεί που της έδωσα το χέρι μου για να ανέβει και να μην πέσει, ήταν πολυ όμορφο συναίσθημα. Μακάρι να ήτα αδελφή μου. Χαίρομαι να βοηθαω ανθρώπους με Α κεφαλαίο να νοιάζονται για ανυπεράσπιστα πλάσματα και που θυσιαζουν και τον ύπνο τους ακόμα. Μου είπε " Δεν μπορώ να κοιμηθώ αν δεν το βρω" Τόσο ίδιες? Σαν να γνώρισα την αδελφή ψυχή ένα πράγμα. Α, και το σημαντικότερο ειναι πως μόνο γεροντοκόρη δεν την έλεγες. Είχε μοντέρνο κούρεμα και το κινητό της χτύπαγε ΣΥΝΕΧΕΙΑ απο φίλους- ες. Το γράφω γιατί υπάρχει το στερεότυπο πως μόνο οι γεροντοκόρες ασχολουνται και εχιυν γατιά. Μύθος. Εν κατακλείδι, δεν ειναι δύσκολο να μπορείς να κάνεις καινούριες γνωριμίες. Δεν ειναι ακατόρθωτο... Θα χαρώ να την ξαναδώ