ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

πέστε κι εσείς ρε παίδες, δεν είναι τρομερά τα άτομα που ντε και σώνει θέλουν να αποσπάσουν κομπλιμέντα; Να είναι καλά οι άνθρωποι, με κάνουν και γελάω.(:Προχθές πάλι: ερχόμουν φορτωμένη με ψώνια σπίτι. Αφήνω κάτω τις σακούλες για να βγάλω τα κλειδιά να ανοίξω την εξώπορτα. Με βλέπει από το μπαλκόνι ο γείτονας, σκοτώνεται να κατέβει. Που δεν χρειαζόταν, στον πρώτο μένω, αλλά τέλος πάντων, καλά. Έρχεται λοιπόν. "Κυρία τάδε μου, να σας βοηθήσω!". "Μα δεν είναι ανάγκη κύριε τάδε μου, τα καταφέρνω". "Σας παρακαλώ! Ευχαρίστησή μου!".Οκέυ, τον αφήνω να τα κουβαλήσει. Πόσο χρειάζεται κανείς για να ανέβει στον πρώτο; Λοιπόν, κατάφερε μέσα σε χρόνο ρεκόρ να μου πει πως σήμερα χάθηκε το φιλότιμο, πως δεν επιτρέπεται μια ΩΡΑΙΑ κυρία να κουβαλάει μόνη της τα ψώνια (οι άσχημες υποθέτω ας κουρεύονται), και πως είναι σίγουρος πως έχω μείνει κατάπληκτη από την απρόσμενη ευγένεια του συγκεκριμένου.(:Και όταν επιτέλους άφησε τα πράγματα κάτω (κοντοστάθηκε έξω από την πόρτα μου, αλλά έκανα το κορόιδο. Σιγά που θα τον έβαζα και μέσα), με ρωτάει το κορυφαίο: "Πότε κυρία τάδε μου σας κουβάλησε τελευταία φορά άντρας τα ψώνια; Πείτε μου την αλήθεια". Και του την είπα."Τελευταία φορά; Πριν από εσάς; Την προηγούμενη που είχα έρθει φορτωμένη. Ο κύριος τάδε που μένει δίπλα σε εμένα".(: