ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Το ξες πολυ καλα οτι ησουν ολη μου η ζωη τα τελευταια 4,5 χρονια. Και οταν χωρισαμε, ναι ημουν εγω που το ζητησα γιατι δεν παλευονταν αλλο η αποσταση, εσυ επελεξες ξαφνικα να δειξεις καποια που δε γνωριζα. Συγχαρητηρια, εκανες κομματια οτι ηξερα κ δεν ηξερα, επαθα σοκ, δεν ηξερα σε τι σχεση ημουνα. Και τι απεδειξες; Οτι ηθελες 2 μετρα κ 2 σταθμα. Ηθελες να σου φερομαι με ενα συγκεκριμενο τροπο χωρις να παιρνω κ εγω την αναλογη συμπεριφορα. Ηρθες κ ειπες ενα σωρο μαλακιες, πραγματα που δεν περιμενα ΠΟΤΕ να ακουσω απο σενα! Θα' πρεπε να ντρεπεσαι, να δειχνεις κατι αλλο απο αυτο που ησουνα, και στο οποιο εγω υποχρεωθηκα πολλες φορες να προσαρμοσω τα συναισθηματα μου κ τη συμπεριφορα μου. Που θα μου πεις εμενα οτι φοβομουν να δεθω. Που μου το επαιζες κουλ και χαλαρα. Που μονο πηγαινα μπροστα αυτη τη σχεση με τις δικες μου πραξεις. Ουτε σ'αγαπω δεν μπορουσες καποτε να πεις και για αυτο ειχες προτιμησει να μου πεις σε μισω, κ ηξερα οτι δεν το εννοουσες.. κ ηξερες ποσο με πληγωσε. Μου το παιζες λογικη, και το θαυμαζα, αλλα τελικα ησουνα στα ορια του παραλογου πολλες φορες. Ακομα κ οσες συζητησεις γινανε απο τις οσες θα επρεπε να ειχανε γινει για ορισμενα θεματα, εγω τις ξεκινησα. Εσυ ησουν λες και δεν μπορουσες να αναγνωρισεις οτι υπηρχαν προβληματα. Ντροπη σου, να ερχεσαι να μου τη λες. Να θεωρεις οτι δεν σου ανταπεδωσα την ιδια αγαπη που μου'δωσες! Εκλαψα πολυ, βασανιστηκα σκεφτομενος τι εκανα κ τι δεν εκανα σε αυτη τη σχεση μεχρι που νομισα οτι ειχες δικιο. Αλλα οχι. Θυμηθηκα οσα εσυ ξεχασες. Γιατι ξεχασες τελειως. Τρελαθηκες, επαθες αμνησια, αρχισες να λες μαλακιες για τους φιλους μου. Με σενα πιστευα οτι δε θα ειχαμε αυτες τις μαλακιες γιατι αυτο εδειχνες. Αλλα φαινεται οτι ως ενα βαθμο η συμπεριφορα σου ηταν αλλοπροσαλλη κ υποκριτικη. Ντροπη σου.