ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Απο εχθές το βράδυ νιώθω τόσο σκατά ψυχολογικά, είμαι 25 χρονών, άνεργος και νιώθω τόσο μόνος, κουράστικα να πηγαίνω απο συνέντευξη σε συνέντευξη για δουλειά και να μην με ειδοποιεί κάποιος, οι φίλοι μου δεν με καταλαβαίνουν οι γονείς μου είναι αλλού γι αλλού ποτέ δεν νοιάστηκαν για μενα..και σε ποιον να τα πω? Στους φίλους? Θα με κοροϊδεύουν! Ευτυχώς που υπάρχει η στήλη και τα γράφω εδω..πραγματικά δεν αντέχω άλλο αυτή την κατάσταση, αντί για να ζω την ζωή μου βγάζω αρνητισμό. Τώρα νιώθω κάπως καλύτερα που τα είπα.