ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Νιωθω πολυ ασχημα με αυτες τις παλιοσκεψεις που κανω. Οτι δεν εχω απαλλαγει ακομα απο αυτη τη σκεψη και την ταση χρονια τωρα οσο και να προσπαθω. Μεγαλωσα σε οικογενεια δικηγορων, στο συγγενικο μου περιβαλλον γιατροι, μηχανικοι... Μου περασε απο μικρη το προτυπο να παντρευτω καποιον δικηγορο, γιατρο, επιστημονα τελος παντων. Οι γονεις μου ταπεινοι ανθρωποι, ουδεποτε ανηκαμε στην ταξη των ψωνισμενων οικογενειακως με ακριβα σπιτια ρουχα κλπ. παρολαυτα αυτη η ροπη του να ξεμυαλιζομαι απο τετοια επαγγελματα σε αντρες παντα κυριαρχουσε μεσα μου. Ετσι λοιπον, στα 22 γνωρισα εναν γιατρο ο οποιος μου την επεσε και με κυνηγουσε καιρο. Ημουν σε σχεση εκεινο το διαστημα και δεν ηθελα να προδωσω το τοτε αγορι μου. Παρολαυτα μετα απο 6 χρονια, βλεπω φωτογραφια στο προφιλ του, οτι παντρευτηκε και εχει και μωρο. Εγω αυτη τη στιγμη εχω σχεση με ενα παιδι που μενει ακομα με τους γονεις του, δουλευοντας σε καφετερεια. Προσπαθει να χτισει κατι επαγγελματικα, αλλα το βλεπω χλωμο βραχυπροθεσμα. Ζηλεψα. Ζηλεψα που τοτε δεν ειπα το ναι στον γιατρο. Ισως τωρα ημουν εγω στη θεση της κοπελας. Ζηλεψα γιατι ειμαι 28 και γιατι ξερω πως εχω πολυ λανθασμενη σκεψη. Ξερω οτι το επαγγελμα δεν κανει τον ανθρωπο αλλα εχω αυτο το παλιοστερεοτυπο. ΔΕΝ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΞΕΚΟΛΛΗΣΩ. Γιατι δινω τοση σημασια στο επαγγελμα; Γιατι ενω ξερω οτι κανω λαθος, δεν μπορω να απαλλαγω απ αυτη τη σκεψη; Και ετσι για να δειτε ποσο ηλιθια και κενη ειμαι, παροτι εχω τελειωσει ΑΕΙ, το τελειωσα με τα 1000 ζορια διοτι δεν εχω εμφυτη ροπη στο διαβασμα. Δεν εχω προσπαθησει ιδιαιτερα τοτε απ την αποφοιτηση μου να κανω κατι επαγγελματικα. Δουλευω εννοειται, αλλα απο δω και απο κει.Διαβαζοντας παλι το κειμενο μου εκνευριζομαι παραπανω με τη προσωπικοτητα μου. Για πεταμα γαμωτο