ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Μου αρέσουν πολύ οι ταινίες που δείχνουν μέσω εικόνων και όχι με παραφορτωμένους διαλόγους και ανούσια επεξήγηση όλα τα μηνύματα που θέλουν να περάσουν. Κι έχουν και συμβολισμούς, το λατρεύω αυτό. Θα μπορούσα να αναφερθώ σε άπειρα παραδείγματα τέτοιων ταινιών, αλλά θέλω να σταθω σε μία συγκεκριμένη που (ξανα)είδα χθες μετά από δεκατέσσερα χρόνια. Την είχα δει όταν σπούδαζα σκηνοθεσία, μας την είχε φέρει ο καθηγητής μας και την είχαμε δει μέσα στην τάξη. Είναι το the company of wolves, με το οποίο έκανε χθες πρεμιέρα το καλοκαιρινό κινηματογραφικό φεστιβάλ της πόλης(open air film festival). Η ταινία αν και ανήκει στο χώρο του τρόμου βρίθει συμβολισμών κι έχει πολύ ιδιαίτερο σενάριο και αριστουργηματική σκηνοθεσία. Ως ταινία τρόμου βέβαια έχει και αίμα και βία και ειδικά οπτικά εφέ (κορυφαία, για τα οποία βραβεύτηκε κιόλας, και μάλιστα αν σκεφτούμε ότι βγήκε το 1984, το έτος που γεννήθηκα δηλαδή) αλλά έχει και υπέροχους συμβολισμούς και αλλάζει τα φώτα και στο γνωστό παραμύθι της κοκκινοσκουφίτσας δίνοντάς του κατά τη γνώμη μου τη σωστή του διάσταση και το σωστό του νόημα.Ο συμβολισμός που μου αποτυπώθηκε μεταξύ άλλων είναι οι αράχνες που πέφτουν στο εκκλησιαστικό βιβλίο που ανοίγει την ώρα της λειτουργίας η μικρή Ρόζαλιν ή πρωταγωνίστρια(ευφυέστατο) και ένας δεύτερος πολύ δυνατός συμβολισμός τα αυγά που σκάνε και έχουν μέσα μωρά-μινιατούρες , κι αυτό συμβαίνει όταν η μικρή πρωταγωνίστρια σκαρφαλώνει στο δέντρο, βάφεται και ''μετατρέπεται'' εκείνη τη στιγμή από έφηβη σε γυναίκα. Υπάρχουν και άλλοι συμβολισμοί, αλλά αυτοί οι δύο είναι πολύ δυνατοί. Αξίζει να την ψάξετε την ταινία. Δείτε την αν θέλετε. Ραντεβού αύριο Πέμπτη στη δεύτερη προβολή του φεστιβάλ. Αν με δείτε και θέλετε, θα χαρώ πολύ να μου μιλήσετε. Είδα και χτες κάποιους μόνους σαν και μένα(δύο άντρες και δύο γυναίκες ήταν αυτοί που παρατήρησα εγώ, δεν ξέρω αν υπήρξαν κι άλλοι μέσα στο πλήθος) αλλά ντράπηκα να μετακινηθώ από τη θέση μου που ήμουν πίσω και να πάω δίπλα τους να τους μιλήσω, τι να πάω να πω ''γειά σας, να κάτσω δίπλα σας γιατί είμαι ολομόναχος;''. Ντρέπομαι. Θα μου πείτε ότι έτσι ίσως να ντρέπονται να μου μιλήσουν κι αυτοί, όπως ντρέπομαι κι εγώ να μιλήσω σε αυτούς. Το ξέρω. Είναι αμοιβαίο το αδιέξοδο των ανθρώπινων σχέσεων. Να είστε όλοι καλά. Καλό βράδυ, με υγεία και χαρά.