ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Την κατάσταση που επικρατεί στο σπίτι μου. Είμαι 17 ετών και αντί να ζω μια νορμάλ φοιτητική ζωή,ζω μια ζωή μέσα στη βία και πόσο μάλλον την μελαγχολία. Ο μπαμπάς μου έφυγε απο τη ζωή όταν ήμουν 5ετών. Η μητέρα μου γνώρισε έναν άντρα τον οποίο παντρεύτηκε δύο χχρόνια μετα(δηλαδη στα 7μου) και μέχρι σήμερα είναι ακόμα μαζί. Η ζωή του να μεγαλώνεις με έναν πατριό Πόσο μάλλον όταν σε παρενοχλεί από τις πρώτες μέρες που μπαίνει στην οικογένεια σου είναι αδιανόητη. Έχει κάνει πολλές φορές κινήσεις για να με κακοποιησει αλλά δεν έχει γίνει πράξη ακόμα. Όμως ως πότε θα ζω μέσα στο φόβο;. Η μητέρα μου θεωρεί πως Είμαι προκλητική και πως εγώ φταίω για την "λατρεία" που τρέφει απέναντι μου επειδή φέρνω το αγόρι μου στο σπίτι. Δεν κάνουμε καν κάτι κακό. Μια ταινία βλέπουμε και αυτή στο σαλόνι για να μη λένε πως ξεχνιόμαστε στο δωμάτιο και κάνουμε όργια. Έλεος δηλαδή. Από τη μια ένας πατριός Ο οποίος σε κάθε ευκαιρία που μένουμε μόνοι στο σπίτι προσπαθεί να ερθεί πιο κοντά μου αλλά με λάθος τρόπο και μια μαμά ή οποία έχει τυφλωθεί από τον έρωτα. Χριστέ μου δηλαδή... Αυτός ντάξει μια χαρά συμπεριφέρεται στη μαμά μου αλλά με ποια λογική να κάτσει μαζί του από τη στιγμή την οποία προσπαθεί να κάνει κακό στην κόρη της; Αλήθεια δε ξέρω που θα με βγάλει αυτή η ζωή. Πραγματικά δεν ξέρω προς τα που θα βαδίσω στο μέλλον.