ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Μου αρεσει μια κοπελα, με την οποια ειμαστε στην ιδια παρεα. Γενικα μου δειχνει θετικα σημαδια και εκεινη, ομως αυτο που με προβληματιζει ειναι οτι ξερω πως γενικα δεν ενθουσιαζεται ευκολα. Τι εννοω: χωρισε πριν 11 μηνες με το πρωην αγορι της και, ενω ηταν δικη της αποφαση και, ενω ξερω οτι τον εχει ξεπερασει, δεν εχει κανει κατι με αλλον αντρα απο τοτε. Και μαλιστα, αν ηθελε, ειχε ευκαιριες να κανει κατι με διαφορους, δηλαδη αρκετοι αντρες της την πεφτουν, αλλα εκεινη, απ τη στιγμη που δεν υπαρχει καποιος που να την ενδιαφερει σοβαρα, προτιμαει να ειναι ελευθερη, παρα να δεσμευεται με τον πρωτο τυχοντα, απλα κ μονο για να περναει την ωρα της(δικα της λογια ειναι αυτα).Αντιθετως, με μενα, που της εχω προτεινει αρκετες φορες να βγουμε οι δυο μας, ειναι σχεδον παντα θετικη. Θα μου πειτε, "ναι αλλα εσυ εισαι θεωρητικα φιλος της, οποτε μπορει να νομιζει οτι βγαινετε φιλικα". Νταξει, η αληθεια ειναι οτι εχω δειξει οτι δεν την βλεπω πολυ φιλικα και ειμαι αρκετα σιγουρος οτι το χει καταλαβει. Εσεις λοιπον, αν ησασταν στη θεση μου, θα το βλεπατε ως θετικο αυτο, το οτι δηλαδη η κοπελα δε δεσμευεται με οποιον να 'ναι? Θα σκεφτοσασταν οτι η κοπελα ειναι ανεξαρτητη? Η οτι εχει φοβους δεσμευσης και οτι ειναι πολυ επιλεκτικη με τους αντρες? Και, εφοσον αυτη η κοπελα σας αρεσε πολυ, θα συνεχιζατε να τη διεκδικειτε, ή θα σκεφτοσασταν οτι δεν εχετε ελπιδες??