12.7.2017 | 15:11
Ένα μεσημέρι
Ιούλιος ήτανε θαρρώ, είχαμε κατέβει στην παραλία που ήταν δίπλα από το σπίτι μας. Εγώ, ο αδερφός μου, η ξαδέρφη μου η μεγάλη και μια φίλη μου. Η ξαδέρφη μου πήγαινε πρώτη γυμνασίου και οι υπόλοιποι δημοτικό. Την ώρα που κολυμπούσαμε κάποιος είχε την φαεινή ιδέα να βγάλουμε τα μαγιώ μας για να κολυμπήσουμε πιο ελεύθερα. Η ξαδέρφη μου και εγώ λύσαμε το πάνω μέρος του μαγιώ, αλλά συνεχίσαμε να τα κρατάμε. Οι άλλοι δύο από τον ενθουσιασμό τους (;) τα πέταξαν έξω στην παραλία. Μετά από κάποια ώρα βγήκαμε έξω και ο αδερφός μου άρχισε να φωνάζει να τους πετάξουμε τα μαγιώ για να βγουν έξω.Η ξαδέρφη μου άρχιζε να γελάει και έλεγε "Ελάτε να τα πάρετε, εσείς τα πετάξατε". Η φίλη μου με παρακάλαγε, ο αδερφός μου μας έβριζε. Τελικά αναγκάστηκαν να βγουν. Πρώτος ο αδερφός μου κρατώντας το πουλάκι του. Δεν έχω νιώσει πιο σατανική ικανοποίηση στη ζωή μου. Ακόμα και τώρα θυμάμαι το ύφος του και γελάω.
0