ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Τον πρωτοειδα στα 15 μου. Δεν μπορω να περιγραψω τι παθαινα καθε φορα που τον εβλεπα. Ειχα κολλημα μαζι μου. Δεν με ενοιαζε κανενας αλλος. Δεν ειχαμε μιλησει ποτε γιατι οποτε ελεγα οτι θα τον πλησιασω να του μιλησω, ετρεμα. Περασαν 5 χρονια. Θεωρουσα οτι ειναι ο μοναδικος. Και φτανει η στιγμη που τον πλησιαζω, τον χαιρεταω, μιλαμε. Μετα απο καποιες ωρες που μιλησα μαζι του, απλα ξενερωσα. Οσο με ειχε εντυπωσιασει η εμφανιση του, τοσο με χαλασε ο χαρακτηρας του. Ουτε σε κοινη παρεα δεν θα ηθελα ενα τετοιο ατομο. Που τον θυμηθηκα; Τον ειδα σημερα στο δρομο.