ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Ειμαι 16 χρονων θα παω δευτερα λυκειου.Παντα ενιωθα ασχημα για το σωμα μου.Οταν ημουν μικρη δεν τολμουσα να κοιταξω τον εαυτο μου στο καθρεφτη φοβομουν.Σιγα σιγα το ξεπερασα και αρχιζα να βλεπω και να παρατηρω τον εαυτο μου για λιγο καιρο.Μετα αρχισα να νιωθω ακομη πιο ασχημα για το σωμα μου.Περσυ το καλοκαιρι ξεκινησα να κανω γυμναστικη για μενα,για να νιωθω καλυτερα με τον εαυτο μου και για την υγεια μου.Οταν ξεκινησε το σχολειο δεν μπορουσα να συνεχισω γιατι ετρεχα σε ιδιαιτερα και ειχα παθει υπερκοπωση.Ομως τωρα το καλοκαιρι παλι νιωθω ασχημα με το σωμα μου αν και παλι ξεκινησα γυμναστικη.Δεν ξερω δεν θελω να νιωθω ετσι για το υπολοιπο της ζωης μου.Υπαρχουν τοσα πολλα και πιο σημαντικα πραγματα πανω σε αυτο τον πλανητη,ομως θελω να ξεπερασω αυτο το προβλημα που αντιμετωπιζω με τα κιλα μου για να μπορω να προχωρησω παρακατω με τη ζωη μου.