ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Οταν βγαινω εξω και περπαταω και παρατηρω τους ανθρωπους βλεπω πολλες ομορφες γυναικες που σκεφτομαι πως θα μπορουσα να τις πλησιασω να πω ενα γεια. Απο την αλλη σκεφτομαι πως ο κοσμος εχει κλειστει τοσο πολυ που δεν θα ειχε νοημα. ειμαι 32 χρονων και τα τελευταια 4 χρονια αν εξαιρεσουμε μια προσπαθεια που εκανα ειμαι μονος και ελευθερος. Οσεςφορες εχω προσπαθησει να πλησιασω μια κοπελα η αμυνετε η δεν παει καλα. δεν υπαρχει πουθενα η επικοινωνια. σιγουρα κατι θα κανω λαθος αλλα οι ανθρωποι ειναι κλειστοι.. δεν υπαρχει πια αυτο που λεγαμε να πλησιασω να γνωρισω καποια να γινουμε φιλοι και μετα να προχωρησει σε σχεση. υπαρχει η φιλια η μοναχικοτητα και το σεξ αυτα τα τρια μονο. Λυπαμαι που εχουμε καταληξει ετσι αλλα πιο πολυ λυπαμαι για τον εαυτο μου που δεν μπορω να κανω αλλιως. δεν μπορω να ακολουθησω τα σημερινα στανταρντς και ετσι καθε μερα που περναει συμφιλιωνομαι πιο πολυ με το γεγονος οτι θα μεινω μονος.