ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Ειναι προσφατα χωρισμενος και εγω, οπως ειναι λογικο, παρολο που τον γουσταρω, αμφιβαλλω για το αν εχει ξεπερασει την πρωην του, οποτε, μην ξεροντας, αν πρεπει να δειξω αυτο που νιωθω, ή να το καταπνιξω(για να μην πληγωθω), του δινω αμφισημα μηνυματα και ειμαι μια ετσι και μια αλλιως απεναντι του. Τη μια δηλαδη δειχνω αυτο που νιωθω και την αλλη αποφασιζω οτι δεν ειναι σωστο να μπλεξω με προσφατα χωρισμενο και γινομαι απομακρη απεναντι του. Αυτος απ' την πλευρα του σιγουρα εχει αντιληφθει οτι ενδιαφερομαι γι' αυτον, αλλα, επειδη λαμβανει αμφισημα μηνυματα, μαλλον εχει αμφιβολιες για το αν οντως τον θελω. Οποτε, παρολο που με γουσταρει και τον γουσταρω, ο ενας κραταει σε αποσταση τον αλλον λογω των ανασφαλειων μας. Και τα χουμε κανει σκατα. Γιατι κανεις απ' τους δυο μας δεν τολμαει να παρει το ρισκο και να εκτεθει. Γιατι και οι 2 φοβομαστε.Ωρες ωρες, οταν ειμαστε οι δυο μας μου πεταει και κατι ατακες που με βαζουν σε σκεψεις... Π.χ μια φορα την ωρα που περπατουσαμε και υπηρχε μια μικρη σιωπη στη συζητηση μας, γυρναει με κοιταει και μου λεει "τι θα κανουμε?". Και του λεω "σχετικα με ποιο θεμα?" και μου απαντα "γενικα". Ναι, αυτη η φαινομενικα ανουσια συζητηση, εμενα μου φανηκε πολυ ουσιαστικη λαμβανοντας υποψη και το ολο σκηνικο, τον τροπο που με κοιταζε κλπ. Δεν ξερω αν με καταλαβαινετε... Μπορει και σε καποιους να ακουγομαι τρελη, τι να πω...Μια αλλη φορα παλι ημασταν οι δυο μας και την ωρα που παλι δεν μιλουσαμε, γυρναει και με παιρνει αγκαλια(αυτη την αγκαλια που ειναι σαν "τρυφερο" κεφαλοκλειδωμα, αν με καταλαβαινετε), μου χαμογελαει και με κοιταει μεσα στα ματια για λιγα δευτερολεπτα. Μπορει αυτος που λεω να μην σας φαινεται κατι φοβερο, ομως ρε παιδια ο τροπος που μου χαμογελασε, δεν ξερω, κοντεψα να ανατριχιασω ολοκληρη. Και καθομαι μετα εγω για ωρες και σκεφτομαι τι εννοουσε με κατι τετοια που μου ειπε και γενικα με τη σταση του. Και μπερδευομαι ακομα πιο πολυ. Τι θα κανωωω μου λετε?? Να παρω το ρισκο??