ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Καθώς πλησίαζα προς τα ταμεία του σουπερμάρκετ ανακοινώθηκε ότι άνοιγε άλλο ένα ταμείο. Οπότε και έτρεξα προς αυτό περιχαρής και άρχισα να βγάζω τα πράγματα από το καλάθι. Η χαρά κράτησε λίγο.Εμφανίστηκε αλαφιασμένο ζεύγος ιδιωτών (~30χρ.), το οποίο μόλις ανακάλυψε ότι κάποιος τους είχε προλάβει την πρώτη θέση στο ταμείο έδωσαν ρεσιτάλ μικρότητας. Να μην τα πολυλογώ, για να πάρουν την προτεραιότητα επικαλέστηκαν:- ότι τάχα έπρεπε να διατηρηθεί η σειρά προτεραιότητας από το άλλο ταμείο όπου ήρθαν, αλλά τους είπα ότι απ'όσο ξέρω ισχύει το first-come first-served,- ότι τάχα είχαν λίγα πράγματα, όπως και εγώ,και το παραλήρημα τους συνεχίστηκε με:- ειρωνική ευχή να έχω πάντα τέτοια τύχη για να πηγαίνω μπροστά,- προσβολή ότι κάτι τέτοιοι πάνε μπροστά στην Ελλάδα... Σε όλη τη διάρκεια, αρκούμουν στο να διατηρώ τη θέση μου, να τους εγκαλώ σε κόσμια συμπεριφορά, να καλώ τον υπεύθυνο.Ο άντρας προσπάθησε να πάρει τη σειρά με το ζόρι, αλλά του εξηγήσα ότι με τσαμπουκά δεν υπήρχε περίπτωση να περάσει. Προφανώς δεν τον έπαιρνε, οπότε και έφυγε προς την έξοδο. Ταμίας και σεκιούριτι αρκέστηκαν σε παράκληση να αφήσω τη γυναίκα να περάσει, όπως και τελικά έκανα μιας και η τύπισσα ωρυόταν εν εξάλλω ότι η σειρά έπρεπε να είναι δική της! Ομολογώ ότι διασκέδαζα με την αναπάντεχη έκρηξη εξαλλοσύνης του ζεύγους, αλλά υπήρχε και κάτι που με πείραξε. Εγώ δεν έχω πάει μπορστά στην Ελλάδα, τουλάχιστον όχι με τον τρόπο που άφησαν να εννοηθεί... μιας και έως τώρα εργάζομαι κυρίως στο εξωτερικό και έρχομαι στην Ελλάδα είτε στο πλαίσιο ερευνητικών προγραμμάτων ή για διακοπές (όπως τώρα). Αυτό ήταν και το μόνο που έθιξα με απογοήτευση και προς τους υπόλοιπους στην ουρά του ταμείου.Εντωμεταξύ, η ταμίας χρειάστηκε λιγότερο από ένα λεπτό για να ολοκληρώσει τη συναλλαγή.