ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

κάπου πρέπει να το πω κι εγώ γιατί θα σκάσωπριν πολλά πολλά χρόνια (10 για την ακρίβεια) με πολύ πρήξιμο διάβασμα και τα συναφή ευχάριστα, πέρασα το κατώφλι της Νομικής σχολής ΑθηνώνΜε την σχολή τα σπάσαμε αμέσως. Δεν με ενδιέφερε ούτε και με ενδιαφέρει το αντικείμενο. Έδινα 2-3 μαθήματα στις πρώτες εξεταστικές, κοβόμουν, οι παραδόσεις απλά άκουγα πουλάκια στο κεφάλι μου ενώ μίλαγε ο καθηγητής και σπίτι καβγάδες με την οικογένεια να συγκεντρωθώ να γίνω μια καλή δικηγόρος. Τίποτα. Φτάνω 3ο έτος έχω περάσει 7 μαθήματα και τα παρατάω πλήρως 3 χρόνια. Ταξίδεψα, δούλεψα στον τουρισμό σε νησιά και γενικά έκανα πράγματα που με γέμιζαν. Ωστόσο, τα τηλέφωνα έπεφταν βροχή, οι γονείς μου ανακάτεψαν το σόι από την επαρχία να με φέρει στον ίσιο δρόμο με τηλέφωνα, επιστολές και ό,τι παρανοικό υπήρχε και καθότι βόδι γύρισα Αθήνα, πέρασα άλλα 10 μαθήματα σε ποοοοοολύ καιρό... Εντωμεταξύ γινόντουσαν κλασικά καταλήψεις και διάφορα τέτοια και ξενέρωνα κι άλλο και τώρα είμαι στο αμήν. Έχω μείνει με 11 υποχρεωτικά μαθήματα, πολύ δύσκολα, τύπου χέστηκε ο καθηγητής δε πα να είσαι 100 χρονών, κάτσε μάθε όλες τις θεωρίες Ποινικού Δικαίου κι αν έχει τα κέφια του την ώρα που διορθώνει μπορεί να σε περάσει.Πραγματικά πλέον μόνο το εργασιακό με νοιάζει, να έχω να δείχνω ένα χαρτί και αυτό είναι όλο. Αλλά έλα μου που και με στρώσιμο και με συγκέντρωση δεν τραβάω, περνάω 1 με 3 μαθήματα την εξεταστική, κι αυτό με καλογερική ζωή.Μιλάμε για μεγάλα νεύρα!!! Δεν ξέρω πώς θα τα καταφέρω να τελειώνω να ξεκουμπιστώ από εκεί μέσα, το μυαλό μου έχει κολλήσει!!!