ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Τίποτα δεν έρχεται, ολοι φεύγουν Και ξεχνάνε,Ξεχνάνε πρόσωπα, Ξεχνάνε στιγμές, χαμογελα, Αργά το βραδυ ανυπόμονα τηλεφωνήματα, Ξεχνάνε καλημέρες και καληνύχτες, Βραδιές σε ταράτσες παρεα με μπυρες και συζητήσεις μεχρι το πρωι, Ξεχνάνε βολτες χέρι χέρι και ενα κοίταγμα, αυτο το κοίταγμα που δεν μπορω να το εξηγησω ουτε και τωρα, Τελικα τι είμαστε ο ένας για τον άλλον; Μια σταση; Μια εμπειρία; Και μετα τι; αναζητάμε την άλλην; Και ποσο εύκολα τα ξεχνάς ολα; Ποσο εύκολα ξεχνάς αυτο το πρόσωπο, το χαμογελο, τα βλέμματα, τις βολτες και αυτο το άγγιγμα; Και πως φεύγει ο ερωτας; Μάθε μου πως, δείξε μου τον τροπο να φυγω απο σενα, Δείξε μου πως να προχωρήσω, Να μην εισαι αλλο εσυ στο μυαλό μου, Πονάει,Τόσο ευκολο; Τόσο εύκολα τα κατάφερες; Τελικα τι ειναι οι άνθρωποι στις ζωές των άλλων; Τελικα τι ήμουν εγω για σενα;