ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Τριγυρίζεις στο μυαλό μου και απόψε. Ανακαλώ το παρελθόν μας. Τρία χρόνια σχεδόν από τότε που μιλήσαμε, τρία και κάτι από τότε που σε είδα να μπαίνεις στο αμφιθέατρο. Από τότε που άλλαξες τη ζωή μου, που σε έβλεπα και σε ποθούσα κρυφά, που σε παρατηρούσα μέχρι να ενωθούν οι ματιές μας και να μείνουν έτσι σκαλωμένες για αρκετή ώρα. Όμως ένιωθα πάντα αυτό το σφίξιμο στην καρδιά, αλλά και τόσο αμήχανα και μόνο στην ιδέα να σου μιλήσω. Κακό παρελθόν, βλέπεις. Στερνή μου σκέψη... Λίγους μήνες μετά βρήκα τη δύναμη και έκανα το βήμα. Επανέλαβα όμως τα ίδια λάθη. Πάλι προσέγγισα φιλικά το δεύτερο άτομο στη ζωή μου που μου δημιούργησε τόσο δυνατά συναισθήματα. Παρ' όλα αυτά, υπήρχε ένα φλερτ στην ατμόσφαιρα. Με τον έξυπνο τρόπο εκατέρωθεν. Τον ασφαλή. Τον σίγουρο. Αυτόν που αν γίνει ξεκάθαρη κουβέντα μπορείς να τον χρησιμοποιήσεις προς όφελός σου όπως συμφέρει τα δεδομένα της στιγμής. Σε σκέφτομαι και λέω δεν πειράζει. Ας είναι. Τουλάχιστον πριν λίγο καιρό στα εξομολογήθηκα όλα... Δεν σε αγκάλιασα όταν σε καληνύχτισα και το μετανιώνω πολύ. Αν χαθείς, θα ξέρω το γιατί αυτή τη φορά. Λίγος χρόνος χρειάζεται μόνο...